وصيت نامه؛
وصيت نامه شهيد اكبر باقرى فرزند على اصغر متولد 1346 در روستاى جامخانه از توابع شهرستان نكا چشم به جهان گشود و در تاريخ 7 آبان 1366 در پاسگاه زيد عراق به درجه شهادت نائل آمد.
 
 نويد شاهد مازندران؛ وصيت نامه شهيد اكبر باقرى فرزند على اصغر متولد 1346 در روستاى جامخانه از توابع شهرستان نكا چشم به جهان گشود و در تاريخ 7 آبان 1366 در پاسگاه زيد عراق به درجه شهادت نائل آمد؛

شهادت ميراثى است كه از مواليان بر ما رسيده است با درود و سلام بيكران بر حضرت امام حسين(ع).
 اين حسين كيست كه عالم همه ديوانه اوست
 اين چه شمعى است كه جانها همه پروانه اوست
با سلام و درود فراوان بر مهدى موعود منجى عالم بشريت و نائب بر حقش خمينى ظلم شكن و با سلام به شهيدان به خون خفته ايران زمين.
درود بيكران به رزمندگان جان بر كف كه با هوشيارى و بى باكى در دفاع از ميهن اسلامى اين سرزمين فرشتگان به پاسدارى مشغولند.
با سلام بر بيدار دلان شيب شكن و دريا دلان تاريخ، همچون پير جماران،... ابراهيم زمان، اين رهبر دين، پيرو قرآن، ياردليران، پدر يتيمان حامى مستضعفان، حضرت امام خمينى.
اينجانب اكبر باقرى فرزند على اصغر ساكن روستاى جامخانه متولد 1346 وصيتم را چنين آغاز مى كنم.
محل دفنم را كنار شهدا قرار دهيد. از برادران روحانى تقاضا دارم قبل از دفنم دعاى ندبه بخوانند يا چند بار يا صاحب الزمان بگويند. در ضمن آن چنان فرياد مرگ بر آمريكا سر دهند تا صدايشان به گوش آن جنايتكاران تاريخ برسد و لرزه بر اندامشان بيفتد.
از اولياى عزيزم مى خواهم اگر اشتباهى از من سر زده، مرا عفو كنند؛ برايم گريه و زارى نكنند؛ چون گريه بر حسين(ع) بايد كرد كه غريب و مظلوم بود.
از مادرم مى خواهم عوض گريه و زارى آستين بالا زده و به پذيرايى فرشتگان و ملائك بپردازد. از خواهرانم تقاضا دارم همچون زينب قوى و استوار باشند تا منافقان اين شب پره ها به شما دلدارى ندهند. بلكه شما زودتر به همه تبريك بگوييد و خندان باشيد.
نماز را فراموش نكنيد و صدقه بسيار بدهيد و مساجد را پر كنيد و در دعاى كميل و توسل شركت جوييد... تقاضاى من از تمام روستايى ها و اقوام اين است كه اگر از من رفتار ناشايستى سر زده مرا عفو كنند. جبهه و جنگ را فراموش نكنند، رزمندگان را دعا كنند، امام را تنها نگذارند. پشتيبان ولايت فقيه باشند، سنگرهاى مسجد و جبهه را خالى نگذارند. پدران، مادران، خواهران، برادران به خدا سوگند به قطره قطره خون شهيدان مديونيم اگر به اسلام و قرآن و جامعه روحانيت خيانت كنيم.
از برادر بزرگم تقاضا دارم فرزندانم را همچون فرزند خود تربيت كند و تحويل جامعه بدهد. برادران من! همچون شير مردان تاريخ باشيد و گريه نكنيد كه گريه كردن كار مرد نيست و براى شهيد گريه نبايد كرد چون دست از همه چيز و همه كس شسته و تنها به خدايشان متكى شده اند.
به يگانه منجى عالم بشريت سوگند هر كس در جبهه ها حضور يافته خود مى داند و هر كس تا به حال جبهه نرفته، برود تا حقيقت را به چشمانش ببيند. آن وقت مى داند كه چه شور و غوغايى براى حسين برپاست. واقعاً حسين كيست؟ آن امامى كه با مظلوميتش ثابت كرده اسلام و قرآن ماندنى خواهد بود و قران تنها كتابى است كه راهنما و راهگشا خواهد بود. پس اى مسلمانان قرآن را بخوانيد و به آن عمل كنيد و نگذاريد كه اين كتاب عظيم به دست كفار بيفتد تا خداى نا كرده از بين برود.
همسرم، اگر در طول مدتى كه با من زندگى مى كردى همسر خوبى براى شما نبودم مرا ببخشيد. اميدوارم ان شاالله در تمام مشكلات مقاوم باشى و در نگهدارى فرزندانم سعى و كوشش داشته باشى. آنان را طورى تربيت نماييد كه رضاى خداوند در آن باشد.
ديگر عرضى ندارم. دخترم، پسرم، خداحافظ خدانگهدارتان. خداوند پشت و پناه رزمندگان. به اميد پيروزى اسلام بر كفر جهانى و آزادى اسرا و شفاى عاجل براى معلولين جنگ تحميلى. خداوندا بارالها ظهور حضرت مهدى معود را نزديك و نزديكتر بگردان.   (والسلام)

مركزاسنادبنيادشهيدوامورايثارگران/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده