شفا یافت تا شهید از دنیا برود

شهید غلامرضا عظیمی در کودکی به بیماری سختی مبتلا شد، به طوری که دکترها از درمان او عاجز بودند و با عنایت ائمه اطهار شفا یافت و راهی مدرسه شد. در درس خواندن فردی کوشا و با هوش بود، دوران تحصیلش را با موفقیت پشت سر گذاشت. او مانند همه جوانان غیرتمند جامعه بر علیه ظلم شاهنشاهی ایستاد و با تمام نیرو از دین و آرمانش دفاع کرد. پس از پیروزی انقلاب، حضوری فعال­تر در جامعه داشت.

 او که دارای همسر و یک فرزند ذکور بود، باز اینها عامل وابستگی او به دنیا نشد و همواره در جبهه‌های جنگ حق علیه باطل همراه با دو برادر شهیدش حضور داشت و دلاورانه از مرزهای کشورش پاسداری می‌کرد. یک بار بر اثر نیش عقرب بیمار شد و مدتی بستری بود، اما به محض بهبود باز راهی جبهه شد. سرانجام در تاریخ بیست و ششم اردیبهشت ماه 1367 پس از دلاوری­های فراوانی که از خود نشان داده بود در منطقه عملیاتی شیخ محمد به درجه رفیع شهادت نائل آمد.