گذرى بر زندگى پاسدار شهيد صفر آقايى
يکشنبه, ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ ساعت ۱۷:۵۲
شهيد صفر آقايى فرزند باباگل در تاريخ سوم ارديبهشت ماه سال 1340 در «بابل» به دنيا آمد.تحصیلاتش را تا مقطع ديپلم در رشته علوم تجربى در دبيرستان «آيت الله طالقانى» زادگاهش به پايان رساند. در تاريخ 27 آبان 61 به عضويت سپاه درآمد.
تحصیلاتش را تا مقطع ديپلم در رشته علوم تجربى در دبيرستان «آيت الله طالقانى» زادگاهش به پايان رساند.
او که پرورش یافته یک تربیت دینی بود، در ادای واجبات و مستحبات می کوشید و از انجام محرمات دوری می کرد. با قرآن، این منبع نور و رحمت نیز مانوس بود و در عمل به فرامین آن، کوشا. علاوه بر آن، با الگوپذیری از سیره اهل بیت(ع)، همواره در پی کسب کمال معنوی و فضایل انسانی بود.
برادرش «جعفر» از خلق وخوی وی چنین مى گويد: «اهل صله رحم بود. در بين اقوام، اگر مشكلى پيش مى آمد، مشكل شان را حل مى كرد. در برابر سختی‌ها، صبور بود. بعد از فوت پدر که هزينه¬ تحصيل ما به گردنش افتاد، سعى مى كرد تا آنجا كه مى تواند كار كند و خرج مان را را فراهم نمايد. حتی با خریدن جایزه، ما را تشویق مى کرد.»
او كه زمان انقلاب، هفده بهار از عمرش مى گذشت، در راهپيمائى هاى سطح شهر شركت مى كرد. در گرفتن شهربانى و قصر شاه نیز حضور داشت.
با تشکیل بسيج و كميته، فعالیت‌هایش را در راستای حراست از دستاوردهای انقلاب از سر گرفت. در انجمن اسلامی نیز، اقدامات درخور توجهی انجام می داد. او حتی در کسوت مسئول شورا مشغول خدمت بود.
در تاريخ 27 آبان 61 به عضويت سپاه درآمد و بیش از پیش به دفاع از وطن همت گمارد.
«عيسى عباس زاده» از دوستش چنین مى گويد: «شب تاسوعا ما در سنگر مشغول انجام مراسم بوديم. به او گفتم: هدف از آمدن به سپاه چيست؟ ايشان گفتند: دينى را كه بر گردن من است، ادا كنم.»
صفر در كردستان، مسئول بهدارى بود و به مجروحان كمك مى كرد.
سرانجام صفر در تاريخ 19 خرداد 63 با حضور در منطقه جوانرود کردستان، به عنوان مسئول بهداری، بر اثر اصابت گلوله به پشت و سر مجروح شد. سپس با انتقال به بيمارستان، به درجه والای شهادت نائل آمد. پيكر پاكش نیز در گلزار شهداى «معتمدى» زادگاهش به خاك سپرده شد.
انتهاى پيام/
نظر شما
