شهید «محمدحسن باقریان» در وصیت نامه خود می گوید:«چرا راهی كه خدا در پيش پای ما گذاشت تا رهسپار شويم، رها سازيم و دل به اين دنيای توخالی ببنديم، پس بياييد هرچه زودتر بار خود را در راه خدا ببنديد و هر چه زودتر به طرف معشوق خود برويم.» متن کامل وصیت نامه این شهید بزرگوار را در نوید شاهد مازندران بخوانید.
به سوی راه خدا بیایید
به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید محمدحسن باقریان دوازدهم شهریور 1343 در روستای کیاکلا از توابع شهرستان بابل به دنیا آمد. پدرش علی اکبر (فوت 1347) و مادرش محرم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. کارگر بود. از سوی بسیج  در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم فروردین 1362 در فکه توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است.

متن وصیت نامه شهید
 
بسم الله الرحمن الرحيم
آغاز می كنم اول به نام خداوند درهم كوبنده ستمگران و امّا بعد چون هر فردی مسلمانی بايد وصيتنامه داشته باشد پس من هم به گفته اسلام و پيامبر اكرم عمل كرده باشم و وصيت نوشتن من لااقل يك جنبه ارشادی داشته باشد، پس وصيت خود را شروع می كنم.
مبارك باد بر امام بزرگوارمان كه ولايت اسلام از اهداف اوست و ما به خود آمديم و از طاعت طاغوتيان تن زديم و عهد عبوديت با خدا بستيم.

قال رسول الله(ص): «ای مردم، ترسناك ترين چيزی كه از آن بر شما خائف ام، اول پيروی از هوای و هوس و دوم آرزوهای طولانی.»

پس ما چرا راهی كه خدا در پيش پای ما گذاشت تا رهسپار شويم، رها سازيم و دل به اين دنيای توخالی ببنديم، پس بياييد هرچه زودتر بار خود را در راه خدا ببنديد و هر چه زودتر به طرف معشوق خود برويم، زيرا كه حسين(ع) فرموده «اِنّی اری الموت الا والحياة مع الظالمين الّا بوما»
(من مرگ را جز سعادت و زندگی را با ستمگران را جز خواری نمی بينم.)

راه خدا

پس بياييم از رهبرمان، از پيامبرمان لااقل ياد بگيريم راه پيامبران را. ما می گوييم مسلمانيم ولی راه مان و رفتارمان به يك فرد مسلمان نمی خورد، پس بياييم خود را بسازيم. وقتی كه می گوييم مسلمان هستيم راه و كردارمان اسلامی باشد تا بتوانيم رهسپار شده و به معشوق خود نزديك تر گرديم.

شهادت
ای خانواده گرامی و ای برادران دينی و هم وطنان عزيز، بياييم كارهايی را كه خدا واگذار نموده به ما به اتمام برسانيم. پس اگر من شهيد شدم، برای شهادت من گريه نكنيد، بياييد به ياد حضرت زهرا بيافتيد و برای او گريه كنيد برای امام حسين(ع) و علی اصغر(ع) گريه كنيد. چون من در نزد شما امانت بودم كه خدا مرا به شما داده و از شما می گيرد. بياييم با استقامت مشتی بر پوزه ابرقدرت ها و منافقين كوردل بزنيد.

پس ای برادر جان، اميدوارم كه پس از شهادت من راه مرا ادامه دهی. در خاتمه توصيه می كنم امام را دعا كنيد. رزمندگان را دعا كنيد. چون رزمندگان محتاج به دعای شما هستند.
والسلام. به اميد پيروزی هرچه زودتر رزمندگان اسلام.
خدايا، خدايا تا انقلاب مهدی، خمينی را نگهدار.
محمدحسن باقريان


انتهای پیام/
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده