اینجا شهید آباد است!

شهید آباد نام روستایی است که در فاصله چهار کیلومتری غرب شهرستان بهشهر واقع است. روستایی که قریب به سی سال پیش، تروجن نام داشت و با دو غار تاریخی «کمربند» و «هوتو» متعلق به دوران میانه سنگی و نوسنگی با شهرت جهانی، شناخته می شد. اما این روزها شهیدآباد را، نه از رهگذر غارهای تاریخی و جمجمه انسان نئاندرتال کشف شده در آن، بلکه به واسطه شهدایش می شناسند. روستایی که تاکنون 53 شهید را تقدیم انقلاب کرده است. این عدد در قیاس با جمعیت ساکنان روستا، آن قدر بزرگ و تأمل برانگیز بود که همگان را برآن دارد تا نام تروجن به شهیدآباد تغییر یابد.

نمونه های شهیدآبادهایی از این دست را می توان در روستای ازباران فریدونکنار خودمان هم نظاره کرد و اگر بخواهیم از مرزهای مازندران قهرمان، فراتر برویم، روستای فردو از توابع شهر قم، خودنمایی می کند. روستایی که یکی از تأسیسات غنی سازی اورانیوم کشور را در دل خود جای داده و به همین دلیل، در کانون توجهات داخلی و خارجی قرار گرفته است و بدخواهان این آب و خاک، به مدد قدرت اغواگر رسانه های خود، مدام این دروغ بزرگ را در گوش جهانیان فریاد می کنند که ایرانی ها در فردو به دنبال تولید بمب اتم هستند.

فردو، شهید آباد و ازباران نه یک روستا که حقیقتی تاریخی و سند افتخار یک ملت اند و گلستان شهدای این روستاها مملو از نام هایی ست که قطره قطره خون شان، امضایی است پای طومار هل من ناصر ینصرنی معمار کبیر انقلاب امام خمینی(ره). بگذریم؛ اما به راستی، ملتی که شهیدآباد، ازباران و فردو دارد، نیازی به بمب اتم دارد؟