مرورى بر زندگى نامه سرباز شهيد مظاهر يونسى
سه‌شنبه, ۲۴ مهر ۱۳۹۷ ساعت ۲۲:۰۵
شهيد مظاهر يونسى فرزند زين العابدين در سال 1341 در روستاى شوركاء از توابع شهرستان جويبار در يك خانواده مستضعف ديده به جهان گشود. در سنين هفت سالگى پا به عرصه علم ودانش نهاد و در نهايت فقر و تنگ دستى به كسب معارف اسلامى پرداخت.
نويد شاهد مازندران: شهيد مظاهر يونسى فرزند زين العابدين در سال 1341 در روستاى شوركاء از توابع شهرستان جويبار در يك خانواده مستضعف ديده به جهان گشود. پدرش پير مردى كشاورز و شناخته شده در منطقه جويبار بود و از لحاظ اقتصادى در وضعيت نا مطلوبى بسر مى بردند. شهيد بر اثر اشتياق زيادى كه به دين مبين اسلام داشت در سن پنج سالگى به مكتب خانه مراجعه و پس از فرا گرفتن قرآن اين كتاب آسمانى و حيات بخش سرانجام در سنين هفت سالگى پا به عرصه علم ودانش نهاد و در نهايت فقر و تنگ دستى به كسب معارف اسلامى پرداخت. او با تمام سختى و مشقتى كه در خانواده شان وجود داشت همچنان به درس ادامه داد. تا پايان دوره ابتدايى در زادگاهش مشغول درس خواند شد، البته ضمن تحصيل در دبستان در كار كشاورزى به خانواده اش نيز كمك مى كرد. پس از دوره دبستان بعلت اشتياق به درس همانند ساير بچه هاى روستاى خويش براى ادامه تحصيل به مدرسه راهنمايى «اشكان» قائمشهر عزيمت نمود. پس از مدتها بر اثر فقر مالى ادامه تحصيل در قائمشهر ممكن نبود و به مدرسه راهنمايى «سعدى» جويبار رفت. از آنجاييكه فقر و تنگدستى سايه شُوم خود را از اين خانواده دور نمى كرد بنابراين ناچار شد از درس خواندن دست بكشد و جهت تامين مخارج زندگى به كار كشاورزى بپردازد.
پس از سالها رنج و مشقت و سختى در زندگى و حفظ آبرو و حيثيت خود و خانواده خويش به تهران مراجعه و در رستورانى مشغول به كار شد، تا اينكه زمزمه انقلاب در همه جا نويد آزادى را به ارمغان آورد و مظاهر دوباره به روستا خود برگشت. ايشان يكى از طرفداران پر و پا قرص و مستحكم انقلاب بود.
پيش از گذشت مدتى جنگ حق عليه باطل شروع شد. او براى يارى رساندن به رزمندگان اسلام از اين روستا شهيد پرور شوركاء بخدمت مقدس سربازى عزيمت و مدت آموزشى را در شهر اروميه گذراند و جهت ادامه خدمت به شهر پيران شهر عزيمت كرد تا اينكه مبارزه اى با مزدوران اجنبى و جيره خوران خارجى و باطل داشته باشد. سرانجام با گذشت يكسال و اندى از خدمت گرانبهاى او مى رفت كه تقريبا خدمت سربازى را به اتمام رساند و چشمهاى انتظار پدر و مادر و خواهران او انتظار آمدن به خانه خويش تسلى دهد و سه ماه نيم سربازى را سپرى مى كرد كه ناگاه شامگاه روز دوشنبه 23 مهرماه 63 ساعت 7:45 دقيقه گلوله دشمن به او اصابت كرد و شهادت در پيرانشهر نصيبش شد.
مركزاسنادبنيادشهيدوامورايثارگران/
انتهاى پيام/
نظر شما
