گذرى بر زندگى پاسدار شهید حسین طهماسبی
يکشنبه, ۱۲ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۱۸:۱۵
شهيد حسين طهماسبى فرزند عيسى در تاريخ پنجم فروردين ماه سال 1343 در محمودآباد چشم به جهان گشود. شیپور جنگ که نواخته شد، او به یاری رزمندگان اسلام در مناطق نبرد شتافت. در تاريخ 6 شهريور 1361 به عضویت بسیج ویژه در آمد و یک سال بعد، لباس پاسداری به تن کرد.
نويد شاهد مازندران: شهيد حسين طهماسبى فرزند عيسى در تاريخ پنجم فروردين ماه سال 1343 در محمودآباد چشم به جهان گشود. حسین تمام سال‌های بودنش را، در دامن پر مهر پدر و مادری مهربان و زحمتکش، پرورش یافت. کودکی اش در کوچه پس کوچه‌های روستای «ملاکلاى» دابو، و در جمع صمیمی و کودکانه هم بازی‌هایش خاطره شد.
او پس از طی دوران تحصیلی ابتدائی و راهنمایی در زادگاهش، به دبیرستان (شهید جهانیان) فعلی فریدونکنار رفت و موفق به اخذ مدرک دیپلم رشته اقتصاد شد.
حسین همواره در ادب و تواضع نسبت به پدر و مادر، از محبوبیت خاصی در خانواده بهره‌مند بود. در گفتار و رفتار با دیگران نیز، عطوفت و ملاطفت داشت.
در بیان تقیدات حسین، همین بس که به سبب تربیت دینی والدین در ادای فرائض واجب و مستحب، اهتمامی خاص داشت. علاوه بر آن، با قرآن نیز مانوس بود و در عمل به فرامین آن، کوشا بود.
همزمان با شروع انقلاب و زبانه کشیدن آتش خشم انقلابیون نسبت به رژیم طاغوت، ویژگی‌های یک نوجوان انقلابی نیز، در وجود حسین تبلور پیدا کرد. او که پیرو خط رهبری و ولایت پذیری امام خمینی بود، با مردم کوچه و خیابان، در تظاهرات و توزیع اعلامیه‌ها هم قدم شد.
با پیروزی انقلاب و تشکیل بسیج، او با سمت مسئول تبلیغات پایگاه بسیج، فعالیت‌هایش را در این راستا از آغاز كرد.
شیپور جنگ که نواخته شد، او به یاری رزمندگان اسلام در مناطق نبرد شتافت. در تاريخ 6 شهريور 1361 به عضویت بسیج ویژه در آمد و یک سال بعد، لباس پاسداری به تن کرد.
شهيد حسين طهماسبى در عملیات‌های رمضان، بیت‌المقدس، والفجر مقدماتی، و والفجر 1 و 6، شركت و ايفا نقش كرد.
هم رزمش «سید رجب حسنی» می‌گوید: «همیشه در حال راز و نیاز بود. نماز شبش ترک نمی شد. آن قدر صبر می کرد تا همه بخوابند؛ بعد بلند می شد و به عبادت می پرداخت. در شب عملیات والفجر مقدماتی، ما در اطراف کوه میثاق در فکه بودیم. نیمه‌های شب، دیدم که از خواب بلند شد. تعقیبش کردم. دیدم، کنار خاکریز رفت. قبر کوچکی برای خودش درست کرد و مثل باران، دارد در نمازش گریه می‌کند.»
حسین، در کارنامه جنگی خود، عناوینی چون فرماندهی گروهان و مسئولیت واحد اطلاعات عملیات را دارد. او در عملیات والفجر 6، از ناحیه دست و پا، و در عملیات کربلای 5 نیز، مجروح شد.
سرانجام حسین در 12 اسفند 1365 در عملیات کربلای 5 به شهادت رسید. سپس، با بدرقه همسرش «حلیمه طهماسبی» و یادگارانش «عیسی و زهرا»، در گلستان شهدای زادگاهش به خاك سپرده شد.
مركزاسنادبنيادشهيدوامورايثارگران/
انتهاى پيام/
نظر شما
