نامه ای از بهشت

به گزارش نويد شاهد مازندران، شهيد مقصود سليبنى پنجم ارديبهشت 1343 در شهرستان تنكابن ديده به جهان گشود. پدرش موسى و مادرش گل بوته نام داشت. تا پايان دوره راهنمايى در خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. بيست و هشتم بهمن 1362 در مريوان هنگام درگيرى با گروه هاى ضد انقلاب بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. پيكر او در گلزار شهداى شهر عباس آباد تابعه زادگاهش به خاك سپرده شد.

«ای اهل ایمان، سلاح جنگ برگیرید و آنگاه دسته دسته یا همه به یکباره متفق برای جهاد با دشمن می روید و همانا گروهی از شما (منافقان) به خبرهای هول انگیز شما را بترس از جهاد باز می دارند، اگر حادثه ناگواری روی آمد آن منافق مردم به طریق شماتت گویند خدا را مورد لطف خود قرار داد و از این حادثه که آنها را به کشتن داد، محفوط داشت از فضل خدا شامل شما گردد، گويی میان شما و آنان ابدا دوستی نیست (تا نفع شما را نفع خود دانند) و با تاسف گویند ای کاش ما نیز با آنها به جهاد رفته بودیم تا به رستگاری و فتح و غنیمت بسیاری که نصیب آ نها شده بهره فراوانی مى بردیم، مومنان باید در راه خدا با آنان که حیوه مادی دنیا را بر آخرت گزیده اند. جهاد کنند و هر کس در جهاد به راه خدا کشته شد یا فاتح گردید، زود باشد که او را در (بهشت ابدی) اجر عظیم دهیم».

اکنون که افتخار این را یافتم و به جبهه های حق علیه باطل اعزام شدم، لازم دانستم خطی به عنوان وصیت نامه بنویسم.

ابتدا سلام و درود بی پایان به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و سلام و درود به ملت قهرمان پرور ایران و سلام به ارواح پاک شهیدان از صدر اسلام تا حال و سلام به شهیدان زنده، این عزیزان سر از پا نشناخته در راه خدا و سلام بر شما پدر بزرگوارم و مادر مهربانم سلام بر شما، سلام بر شما...

خدایا، جندالله را که با سوگند ثارالله در لشگر روح الله برای شکست عدوالله و استقرار حزب الله، زمینه ساز حکومت جهانی بقیه الله است، حمایت کن.

در پایان سلام مرا به رهبر کبیر انقلاب (امام خمینی) برسانید و سلام مرا به ملت بزرگوار ایران به ویژه خانواده شهدای عزیز برسانید. جسد مرا بگويید هر کسی که مایل است ببیند به هر شکلی که هست، حتی فرزندانم نشان دهید و مرا در زیارت ور به خاک بسپارید و من هم تا زنده ام، دعا میکنم به درگاه خداوند بزرگ که پاکم کند و بعد خاکم کند.

همسرم، شما حتماً باید فرزندان مرا باسواد کنید، حتماً، حتماً و دیگر این که به خواهرانم سلام برسانید و بگويید از جانب من که هرگز راضی نیستم، در انظار مردم با صدای بلند گریه کنند. هیچ کس حق ندارد برای من در انظار گریه کند. راضی نیستم، بروید در جايی که فقط خدا باشد و پس اگر مرا دوست دارید. کتاب های من و نامه های مرا به همه بدهید، بچه هایم بخوانند در دراز مدت شیرین تر است. والسلام، خداحافظ، شما نیز مرا ببخشید.

شما را وصیت می کنم به اینکه اگر در کردستان کشته شدم به مردم کُرد خشم نکنید. ما چه کسی است؟ آن کسی که هنوز در خط ولايت فقیه و در خط جمهوری اسلامی نیست. با همه امکانات که دارد در ناز و نعمت، اما اسمش مسلمان است، دلش از فقرا لبریز است. فقر فرهنگی و فقر اقتصادی مردم کُرد را تا کمر در لجن زار جهل برده است. بیا در روستاهای کردستان کودکان برهنه و ژولیده سر را ببین. روستاهايی زرد و نحیف و اسیرکار در بیابان بی حاصل، چون بردگان قرون وسطی ببین چطور از عقل سخن بگویند؟ نگويید در کردستان گوش و بینی و پوست می کنند، اگر هم ببرند حق دارند، زیرا که در طول تاریخ کسی بر احوالشان رحم نکرد، چطور برای ما رحم کنند؟ عقل اینان را دزدیدند و بجایش جهل دادند. به چهره مردم کُرد نگاه می کنی با زبان بی زبانی و با صدای رسا مى گویند:

ما روی خود ز راه سعادت نيافتیم            پیران ره بما ننمودند راه راست

جان مطمئن از تو میخواهم که به معاد ایمان داشته باشد و به قضای تو رضا و به عطای تو قناعت کند.

والسلام و علی من اتبع الهدی.

پروردگارا، بر روان مقدس محمد و آل محمد(ص) رحمت فرست و مرزهای اسلام را از حمله در پناه خود مصون و محفوظ بدار و مرزبانان ما را در ایفای وظایفی که به عهده دارند حمایت کن و عطایا و مواهب خود را درباره آنان تکمیل فرمای و بر شمار سربازان مرزهای ما پاس میدارند، بیفزای و حربه آنان را بر ضد دشمن کارگرکن و سنگرشان را و صفوف شان را بهم بپیوند و رشته وحدت و وصلت شان را از هم مگسل و هدفشان را یکتا گردان و در سایه صبر وصولت پیروزشان فرمای و حیله های نظام یشان را با پیروزی و جان سربازان را با فروغ علم بی افروز و آنچه نمی دانند به آنان بیاموز و آنچه می شناسند به آنان بشناسان و چشمانشان را در بینايی توانا گردان تا آن حقایقی بتوانند دید ببینند و چنان کن که همواره دشمن خویش را اندک ببینند و سلحشورانه حمله آورند.

پروردگارا، اینان که به ناحق بر مرزهای ما هجوم آوردند، دشمن تو و با تو جنگ دارند، پس تو هم با آنان بجنگ و سربازان ما را حمایت کن.

پروردگارا بدین وسیله کشورهای اسلامی را تقویت کن، به همان نسبت که نعمت را از بلاد کفر دریغ میداری بر بلاد اسلام نعمت و برکت فرو بار و خاطر سربازان اسلام را از آسیب دشمن آسوده کن تا به عبادت تو فراغت یابند و به جای پیکار در میدان های نبرد به محراب عبادت بایستند و با تو و فرشتگانت خلوت کنند.

اللهم اخذل جیوش الکفار والمنافقین، ربنا لا تزغ قلوبنا بعد از هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمه انک انت الوهاب.

خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی حتی کنار مهدی خمینی را نگهدار.

والسلام علی من التبع الهدی

3 بهمن 1362 مريوان

مقصود سلیبنی مقدم

منبع:مركزاسنادبنيادشهيدوامورايثارگران/