توصیف شجاعت رزمنده مازندرانی

پدرش نصرت الله و مادرش حلیمه نام داشت.

دوران تحصیل
حشمت الله دوره ابتدایی را در زادگاهش گذراند. سپس با طی مقطع راهنمايی در مدرسه «شهيد فتحعلی نژاد» فعلی روستای «نظرآباد»، موفق به اخذ ديپلم رياضی فيزيك از دبيرستان «امام خمينی» تنكابن شد.

خصوصیات اخلاقی و رفتاری
از كودكی تحت آموزش آموزه های قرآن قرار گرفت. از اين رو، اُنس و اُلفتی دیگر با اين سرچشمه معارف الهی داشت. علاوه بر آن، نسبت به انجام واجبات و ترك محرّمات پایبند بود. اغلب اوقات در صفوف نماز جماعت و جمعه حضور پيدا می كرد. بسیار متواضع بود و به پدر و مادر بسیار احترام می گذاشت. از محرمات اجتناب می کرد و سعی اش بر این بود تا مستحبات را انجام دهد. در کلاس های عقیدتی و سیاسی قبل از انقلاب شرکت می کرد. در حفظ حقوق دیگران می کوشید و همواره سفارش می کرد: پیرو ولایت فقیه باشید و احکام خدا را اجرا کنید.»

خواهرش «محرّم نساء» می گويد: «فردی فروتن، و در رفتار با والدين، در نهايت ادب و احترام بود. چون پسر بزرگ خانواده بود، نسبت به ساير اعضای خانواده احساس مسئوليت می كرد. او در امور كشاورزی نیز كمك حال خانواده بود.»

از سال 1361 الی 1363، بارها جهت نبرد با دشمن به جبهه مهاباد عزيمت كرد. سپس با عضويت در سپاه تنكابن در تاریخ 4 مهر 1365 راهی جنوب شد.
ناگفته نماند كه حشمت الله يكبار در مهاباد و حاج‌عمران مجروح شد و در بيمارستان شيراز بستری شد.

خواهرش در ادامه می گوید: «بعد پس از فتح خرمشهر، آنقدر خوشحال بود که سوار موتور شد و بلندگو به دست، به روستاهای مختلف رفت و این خبر خوش را به همه رساند.»

و سرانجام، او که در كِسوت فرماندهی گروهان خدمات ارزشمندی از خود به يادگار نهاده بود، در 16 فروردين 1366 با سمت فرمانده گروهان در محور اهواز و خرمشهر به درجه رفیع شهادت نایل آمد. سپس، پيكر مطهّرش با بدرقه همسر و دو فرزندش در بوستان شهدای زادگاهش به خاك سپرده شد.
انتهای پیام/