بهترين گنج در دنيا!

به گزارش نويد شاهد مازندران، شهيد حسين اسداللهى پنجم ارديبهشت 1345 در روستاى اجاكسر از توابع شهرستان بابلسر چشم به جهان گشود. پدرش مسيب(فوت 1361) و مادرش مرضيه نام داشت. تا دوم راهنمايى درس خواند. كشاورز بود. به عنوان بسيجى در جبهه حضور يافت. بيست و پنجم خرداد 1364 در هور العظيم بر اثر اصابت تركش به سر شهيد شد. مزار وى در گلزار شهداى زادگاهش واقع است.

شهادت هدیه ای است گران بها از جانب خداوند تبارک وتعالی برای بندگان خالص خود که نصیب هر کس نمی شود. انسان باید در راهی سیر کند که سعادتش در آن خط باشد. به الله سوگند من سعادت خویش را نمی یابم مگر در پیمودن خطّ خونین اباعبدالله الحسین(ع) که راه تمامی شهدا انقلاب اسلامی است. جهاد در راه خدا، گذشتن از علايق نفسانی و حسینی وار شدن و حسین گونه شدن است.

ای برادر، ببین کجایی و چکار می کنی. آنچه گذشت هیچ است و آنچه خواهد آمد کو و چه می دانیم که چه خواهد  آمد. پس من هستم و اکنون برخیزیم و به فکر خویش باشم. قرآن مى فرمايد:« اَلیوم عَمَل بلا حِساب و عُداً حِساب بلاعَمَل». امروز میدان کار و فردا بازار مزد است. امروز عمل است بدون حساب و فردا حساب است بدون عمل.

ای دوستان عزیز، آنگاه که محیط را از همه انسان ها خالی می بینید، دمی و لحظه ای از همه جا قطع نظر کنید و همه ی محسوسات خود را کنار گذارید و از همه جا ببرید و به سوی خویشتن برگردید و در غلاف وجود فرو روید و به دقت بنگرید که گذشته ها رفته و آینده هم مجهول الحال است. با خود زمزمه کنید که چه خواهیم شد و تا کی حیات خواهیم داشت و بالاخره چه روزی و با چه كيفيتى این قفس تن خواهد شکست و مرغ محبوس روح، پرواز خواهد کرد.

حضرت علی(ع) می فرماید:« دنیا خانۀ عبور است و آخرت اقامت است». لحظه ی بعد از مرگ را به خاطر آور که دیگر یارای هیچ نداری و تنها اعمالت، گواهت و شهادت، کردارت است. پس چه خوب قبل از این که مرگ تو را دریابد و هیچ کاری از تو برنیاید به خویش بازگردی خود را بر ترازوی خویش بسنجی. وقتی به گذشته ی نه چندان دور نظر میکنی، بسان رها شده ای در ظلمت که در انتظار باریک نوری است تا راه یابد ولی نور از او دور است که دیگر هیچ امید نجاتی ندارد و یا شناوری در دریای بیکران که هیچ امید رهایی ندارد. آیا به انتظار مرگ می نشینی تا تو را دریابد؟

برادرانم، تقوا را فراموش نکنید. اگر باتقوا باشید در این برهه از زندگی پیروزید و قطعاً هم از روی اراده بر هوای نفس خود مسلّط هستید. سعی کنید هر عمل که انجام می دهید فقط خالص برای خدا باشد، کار برای خدا ارزش بسیار دارد.

ای برادران، خطرناک ترین مهلکه ها پیروی از هوا و هوس است. رحمت خداوند بر آن کس باد که چون به سوی فضیلت دعوتش كنيد بپذیرد. پرهیزکار و باتقوا باشید، زیرا تقوا بهترین گنج و قوی ترین نگهبان است از گذرگاه دنیا برای خانه ی جاويدان آخرت توشه بردارید.

ای مردم، آن کس که از روزگار تجربه آموخت، هرگز فریب جهانیان را نخواهد خورد. ای کسانی که ایمان آورده اید، جهاد کنید که چون به شما امر شود که برای جهاد در راه دین بی درنگ خارج شوید، به خاک زمین دل بسته اید. آیا راضی به زندگانی دنیا به جای حیات ابدی آخرت شدید؟!

متاع دنیا در پیش عالم آخرت اندک و ناچیز است. بدانید که اگر در راه دین خدا برای جهاد بیرون بشويد خدا شما را عذابی دردناک معذّب خواهد کرد. دنیا فقط برای دو کس مایه ی خیر است؛ یکی آنها كه هر روز به کارهای خیر خود بیفزاید و دیگری آنکه گناهان گذشته ی خود را با توبه جبران نماید. کسی که روز مرگ را در نظر دارد به سوی نیکی و پاکی شتاب می آورد.

ای مردم، هر کجا هستید از خداى خود بترسید و گناه و معصیت نکنید و در راه خداوند با مال و جان بکوشید و از دنیا آخرت خودتان توشه بردارید. اندیشه کنید و مغز خود را با افکار اسلامی نورانی نمايید و بدانید که برای شما جز بهشت چیز دیگری نیست پس هرگز خود را جز به بهشت نفروشید. دين و آبرويت را براى هيچ كس و براى هيچ چيز از دست مده. هیچ شرفی بالاتر از اسلام نیست و هیچ عزّتی بالاتر از تقوا نیست.

ای برادران، اول خودتان را تزکیه کنید و بعد سخن بگويید و خودتان را تزکیه کنید تا در زندگی پيروز شوید. تزکیۀ نفس کنید تا خداوند این چنین مقام به شما بدهد که شهادت یا سعادت است. ما پیروزیم برای اینکه خداوند با ماست. ما پیروزیم برای اینکه اسلام پشتیبان ماست. ما پیروزیم برای اینکه شهادت را در آغوش می گیریم. می روم تا به ندای «هَل مِن ناصِرِ یَنصُرني» سید شهیدان لبیک بگویم. مدت هاست که به انتظار شهادت نشسته ام و از شهرمان هجرت می کنم. از جایی كه می روم به جایی که یاران امام حسین(ع) عاشقانه و با نیّتی پاک جان خود را فدای الله و قرآن و اسلام می کنند. جایی که مردان حق از تمام وابستگی های دنیوی چشم پوشی کرده اند. از زن و فرزند و خانواده و پدر و مادر دور شده اند تا به حق بپیوندند. می روم تا با قطره ای از خون خود خدمت کوچکی به اسلام و دینم کرده باشم که اسلام به خون احتیاج دارد تا آبیاری شود، تا تمام مستضعفین جهان از جهان خواران و مستکبران نجات یابند.

خدا را شکر می کنم که سال های عمرم را تا فرا رسیدن یوم الله قرار داده و اکنون یوم الله دیگری است که پیرو یوم الله امام حسین(ع) می باشد. همان یوم اللهی که در هزار و چهارصد سال قبل از این حسین(ع) در میدان شهادت در آن روز ندای «هَل مِن ناصِر یَنصُرني» سر داد. اینک ما می گويیم حسین جان، در فضای گرم و خونین ایران زمین، دست مردانگی مشت کرده و به ندای غریبی و تنهايیت لبیک می گويیم. حسین جان لبیک و ای اسلام لبیک، ای پیشتازان لبیک و ای رهبر لبیک. این روش یک عاشق حقیقی است و باید اینگونه باشیم که روش حسینی کرده ایم و پرچم حسین(ع) را یاور گشته ایم. امید است مسیر يا راه شهیدان را ادامه دهید و پشتیبان انقلاب و رهبر باشید. به حساب خود برسید پیش از اینکه به حساب شما برسند. آنچه در اول عمر از دست داده اید در آخر عمر به دست بیاورید. خداوندا، انقلاب اسلامی ایران را و مسلمین جهان را تا هدف نهایی و تا ظهور حضرت مهدی(عج) پیروز و موفق بدار.