گذرى بر زندگى شهيد كريم آقاپور كاظمى
پنجشنبه, ۰۹ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۲۲:۱۶
شهيد كريم آقاپور كاظمى فرزند حسين در تاريخ دوم فروردين ماه سال 1344 در بابلسر چشم به جهان گشود. وى بعد از پوشيدن جامه پاسدارى در سال 1363، به عنوان جانشين گردان در يگان دريايى، و جانشينى و فرماندهى گروهان، خدمات بى شائبه اى از خود به يادگار نهاد.
نويد شاهد مازندران: شهيد كريم آقاپور كاظمى فرزند حسين در تاريخ دوم فروردين ماه سال 1344 در بابلسر چشم به جهان گشود. كودكى كريم در دامان گرم خانواده و شهر زيباى «بابلسر» سپری شد.
به سبب عزيمت به ميدان رزم، تحصيلاتش به پايه دوم راهنمايى در مدرسه «شهيد هاشمى نژاد» زادگاهش ختم گردید.
على رغم سنّ كم او در ايّام پرشكوه انقلاب، به جرگه تظاهرات كنندگان پيوست و هم نوا با آنان، فرياد تظلم سر داد.
برادرش «رحيم» در مورد خلق وخوی كريم اينگونه مى گويد: «در حُسن ظن و خلق نيكو زبانزد بود و به سبب بهره مندى از تواضع، هرگز خودش را برتر از ديگران نمى دانست. علاوه بر آن، در رفتار با پدر و مادر نيز، نهايت ادب و احترام را رعايت مى كرد.»
همسرش «ام البنين قاضيانى» در مورد خاطراتش با كريم مى گويد: «هر وقت به خانه مى آمد، در شستن ظروف، طبخ غذا و نگهدارى بچه ها كمك مى كرد. دوست نداشت كه من كار كنم و او در جايى بنشيند. مى گفتم: تو خسته اى، بنشين و استراحت كن. مى گفت: نه! با هم استراحت مى كنيم.»
با تشكيل جهاد، فعاليت هايش را در قالب كمك به روستائيان، جهت ساخت و ساز و رفع نيازهاى زندگى آنان تحقق بخشيد.
كريم در 21 شهريور 1360 به مدت سه ماه، در پايگاه مريوان به سر برد. و در تاريخ 19 تير ماه 1361 به عنوان بسيج ويژه، مشغول به خدمت شد. البته، هم زمان به سِمَت مربى آموزش نظامى نيز، انتصاب يافت.
او در عمليات هاى فتح المبين و بيت المقدس، در كسوت كمك آرپى جى زن، رشادت ها از خود خلق كرد و با حضور در عمليات والفجر6، مسئوليت دسته را به عهده گرفت.
بعد از پوشيدن جامه پاسدارى در سال 1363، به عنوان جانشين گردان در يگان دريايى، و جانشينى و فرماندهى گروهان، خدمات بى شائبه اى از خود به يادگار نهاد.
او با حضور در عمليات پيروزمندانه والفجر 8 در فاو، دچار جراحت شد.
کریم در تشكيل سپاه محمودآباد، همراه «حميدرضا نوبخت» نقش قابل توجهى ايفا كرد.
برادرش مى گويد: كريم هميشه از استقامت و دفاع رزمندگان مى گفت. اين كه آنقدر توان دارند كه حاضر هستند جانشان را بدهند، امّا به خانه برنگردند تا مملكت شان دست بيگانگان نيفتد. مى گفت: هدف، فقط حفظ حرمت خانم ها، اسلام و پابرجايى قرآن است.
سرانجام کریم در 9 اسفند 1365 در شلمچه، به درجه شهادتن نائل گشت و به لقاى معبود شتافت. سپس، با وداع يادگارانش «حمزه و فاطمه»، در «امام زاده ابراهيم» بابلسر آرام گرفت.
مركزاسنادبنيادشهيدوامورايثارگران/
انتهاى پيام/
نظر شما
