اين جنگ به واقع جنگ بين حق و باطل است

بسم الله الرحمن الرحيم

با درود و سلام به پيشگاه آقا امام زمان (ع) و سلام و درود به نايب برحقش حضرت امام خميني مدظلبه العالي و سلام و درود به رزمندگان و دليرمردان عرصه خون و شهادت.

اينجانب عين علي بخشي پور وصيت نامه خود را چنين تقديم مي کنم: برادرم بشتاب به جبهه ها که الان وقت وقت جنگ است. موقعي است که بايد به نداي امام عزيزمان لبيک بگوييم. مبادا بسان مردم کوفه پشت رهبرمان و مقتداي خود را خالي گذاريد، مبادا جبهه ها را خلي بگذاريد.

اين جنگ به واقع جنگ بين حق و باطل است. حقير به تمام ملت عزيز کشورم وصيت مي کنم که در تمام لحظه ها به خاطر خون شهدا که اين انقلاب ما ثمره فداکاري و از جان گذشتگي آنان است پيروز و رهبر باشيد که خداي ناکرده صدمه جبران ناپذيري به انقلاب ما وارد نشود.

پدرم از تو شکر مي کنم که مرا به اينجا رساندي که بتوانم به مملکتم هر چند ناچيز خدمت کرده باشم. دستهاي زحمت کشت را مي بوسم. اميدوارم مرا حلال کني اگر موقعي از روي ناداني کم لطفي در حق تو کرده ام. مادرم از تو به خاطر زحمت هاي فراواني که برايم کشيده اي سپاسگذارم. اميدوارم که بتوانم زحمات گرانقدر تو را جبران کنم دعايم کن که اگر شهيد شدم امام عزيزم از من راضي باشد.

از خدا مي خواهم که توفيق اين را به من حقير اين بنده ناچيز خدا بدهد که جانم را فداي اسلام کنم. در خاتمه عرايضم باز هم تکرار مي کنم جبهه ها را خالي نگذاريد. به ياري امام عزيز اين سلاله پاک پيامبر بشتابيد. اين متجاوزترين را با خواري و ذلت از خانه عزيزمان ايران اسلامي بيرون برانيد. اينها دشمنان دين و ناموس ما هستند.

يک پيامي براي تمامي خواهران خود دارم هر چند خود خواهري ندارم فرقي نمي کند زنان جامعه اسلامي ما خواهران ديني من هستند و پيام اين است که کاري نکنيدکه دشمنان ما خوشحال شوند با تمام بزرگي و عظمتي که زن دارد حجاب خود را حفظ کنيد که حجاب زينت زن است. در پايان براي همه شما عزيزان آروزي سلامتي و موفقيت مي کنم و شما راه به خداي بزرگ مي سپارم.

عينعلي بخشي پور

----------------------

شهید عینعلی بخشی پور نوزدهم آذر ماه سال 1340 در روستاي کهنه حصار شهرستان کبودرآهنگ از توابع استان همدان و در خانواده ای ساده زیست و مذهبی چشم به جهان گشود. پدرش آقا قربانعلي کشاورز بود و با کار بر روی زمین کشاورزی و باغداری مخارج زندگی را تامین می کرد.

سال 1347 وارد دبستان شد و تحصیلات خود را آغاز کرد اما به دلیل مشکلات موجود و کمبود امکانات موفق به ادامه تحصیل نشد و تنها تا پایان دوره ابتدایي درس خواند. در سال های انقلاب همراه با دیگر جوانان و نوجوانان انقلابی در تظاهرات ها و راهپیمایی ها شرکت کرد و در راه پیروزی انقلاب گام برداشت.

پس از انقلاب و با آغاز جنگ تحمیلی بنا به تکلیف شرعی و قانونی به عنوان سرباز وظیفه به ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست و داوطلبانه در جبهه های نبرد حق علیه باطل حاضر شد. سرانجام پس از ماه ها مجاهدت در راه خدا و دفاع از اسلام و انقلاب و وطن، در شانزدهم دیماه سال 1359 در منطقه عملیاتی سوسنگرد به شهادت رسید و به مقام عندربهم یرزقون نائل آمد. تاکنون اثری از پیکر پاک و مطهرش به دست نیامده است.