آرزوی شهادتی زیبا

باهوش و خلاق بود
7ساله بود که راهی مدرسه شد و دوران ابتدایی را با بهترین نمرات گذراند. پس از آن به علت نبود مدرسه ترک تحصیل کرد. او پسری با هوش و خلاق بود.
برادرش در خاطره ای می گوید: همه باهم جهت گذراندن معیشت خانواده به زمین زراعی می رفتیم. نورالله گاها کارهایی می کرد که همه حیرت زده می شدند . او ادوات کشاورزی را با دست می ساخت و در کار های کشاورزی به افراد ناتوان بدون چشم داشت به دست مزدی کمک می کرد.

دوشادوش مردم
در دوران انقلاب اسلامی دوشادوش مردم روستا در تظاهرات شرکت می کرد. با رسیدن به سن 18 سالگی به خدمت سربازی در تیپ 55 هوابرد مشغول شد. پس از چندی به عنوان بسیم چی به جبهه اعزام شد.

آرزوی شهادتی زیبا
برادرش در خاطره ای می گوید: یک روز همه دور هم جمع شده بودیم و تلویزیون تماشا می کردیم. نورالله هم به مرخصی آمده بود. آن روز از تلويزيون شهادت فرماندهان را نشان میداد. نورالله همان لحظه گفت: آرزویم شهادت است و ای کاش از یاران این فرماندهان بودم... همه به او اعتراض کردیم. ولی او گفت: مرگ با عزت بسيار با ارزش تر از زندگی است. و آن دیدار، آخرین دیدار ما بود.

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس