شهید «سیدحسین موسوی‌فولادی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «پس از شهادت بر من نگریید. زیرا گریه بر شهدا و شیر مردان خوب نیست. بر مزار من تفکر کنید. زیرا تفکر عالی‌ترین راه به مقصد است.» نوید شاهد سمنان در سالروز شهادت، شما را به مطالعه فرازهایی از وصیت‌نامه این شهید گرانقدر دعوت می‌کند.

ی

به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید سیدحسین موسوی‌فولادی هشتم آذر ۱۳۴۳ در شهرستان مهدیشهر به دنیا آمد. پدرش سیدصادق و مادرش کوکب نام داشت. دانش‌‏آموز چهارم متوسطه بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. ششم فروردین ۱۳۶۱ در دشت عباس توسط نیروهای بعثی بر اثر اصابت ترکش به سر و شکم، شهید شد. پیکرش را در گلزار شهدای بهشت زهرای شهرستان تهران به خاک سپردند.

 

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:

اکنون یوم‌الله دیگری است که پیرو یوم‌الله حسین (ع) است

به نام او که همه چیزم اوست. به نام او که زندگی‌ام در جهت اوست و زنده به اویم و سلامتی و زندگی‌ام به خاطر اوست و شدنم در جهت اوست و معشوق و معبود و مرادم اوست و در این جاست که می گویم:

شهادت سرآغاز پایندگی است/ نترسم ز مرگی که خود زندگی است

خدا را شکر می‌کنم که سال‌های عمرم را تا فرارسیدن یوم‌الله قرار داد. اکنون یوم‌الله دیگری است که پیرو یوم‌الله حسین (ع) است. همان یوم‌اللهی که در هزار و سیصد و اندی سال پیش، این حسین (ع) در میدان شهادت در آن روز ندای «هل من ناصر ینصرنی» را سر داد.

حسین‌جان! ما پیروانت در ایران‌زمین دست مردانگی مشت کرده و به ندای غریبی و تنهایی‌ات لبیک می‌گوییم

لبیک. ما می‌گوییم حسین‌جان! اگر در آن فضای داغ و خونین کسی به فریادت نرسید و ندای تو را لبیک نگفت ما پیروانت در فضای گرم و خونین ایران‌زمین دست مردانگی مشت کرده و به ندای غریبی و تنهایی‌ات لبیک می‌گوییم. حسین‌جان! لبیک و ای اسلام! لبیک و ای زاده حسین! لبیک، ای پیشتاز و ای امام و رهبر و ای خمینی! لبیک، و این روش یک عاشق حقیقی است و باید اینگونه باشیم. امید است مسیرم را تمام اقوام و دوستانم طی نمایند و پشتیبان انقلاب، امام و هر کسی که در خط اوست باشند.

بر مزار من تفکر کنید

مادرم، برادرانم و دیگر اقوام و دوستانم بر من نگریند. زیرا گریه بر شهدا و شیر مردان خوب نیست. بر مزار من تفکر کنید. زیرا تفکر عالی‌ترین راه به مقصد است. جنازه‌ام را در کنار سایر شهدا در بهشت زهرا قرار دهید، زیرا افتخاری جز این نیست.

مادر عزیزم! که بهشت زیر پای توست

مادر عزیزم! که بهشت زیر پای توست، افتخار کن که چنین فرزندی را به راه خدا و اسلام، حسین (ع) و خمینی دادی و بر من گریه مکن هر چند که رضایت کامل داشتی. نه تنها شما که دیگر برادرانم و اقوامم آنچه را که بعد از شهادتم می‌خواهید خرج کنید نکنید و بفرستید برای دیگر برادران رزمنده در جبهه.

آری! در حیاتم نتوانستم خدمتی به اسلام بکنم اما شاید بتوانم با شهادتم به آنجا که می‌خواستم رسیده باشم. به امید خدای تبارک و تعالی و با درود و سلام به رهبر انقلاب و شهیدان پاک باز اسلام.

 

انتهای پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده