النگو‌ها را که می‌دید ناراحت می‌شد!

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، سرلشکر خلبان شهید «عباس بابایی»، چهارم آذرماه ۱۳۲۹ در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش اسماعیل و مادرش فاطمه نام داشت، تا پایان دوره کارشناسی در رشته علوم و فنون نظامی درس خواند، سرلشکر خلبان بود، سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. این شهید بزرگوار پانزدهم مرداد ۱۳۶۶ با سمت فرمانده اطلاعات ـ عملیات در سردشت توسط نیرو‌های عراقی هنگام پرواز بر اثر اصابت گلوله ضدهوایی به گردن، سینه و دست شهید شد و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

النگو‌ها را که می‌دید ناراحت می‌شد!

زهرا بابایی از سرلشکر خلبان شهید عباس بابایی روایت می‌کند: من معمولا چند النگوی طلا در دست داشتم و عباس هر وقت النگو‌های طلا را می‌دید ناراحت می‌شد و می‌گفت: ممکن است زنان یا دخترانی باشند که این طلا‌ها را در دست تو ببینند و توان خرید آن را نداشته باشند؛ آنگاه طلا‌های تو آنان را به حسرت وامی‌دارد و در نتیجه تو مرتکب گناه بزرگی می‌شوی. این کار یعنی فخرفروشی. می‌گفت: در جامعه ما فقیر زیاد است؛ مگر حضرت زینب (ع) النگو به دست می‌کردند؟! و یا حقیقت این است که روحیه زنانه و علاقه‌ای که به طلا داشتم باعث شده بود نتوانم از آن‌ها دل بکنم؛ تا اینکه یک روز بیمار بودم و النگو‌ها در دستم بود. عباس به عیادتم آمده بود. عباس را که دیدم، دستم را در زیر بالش پنهان کردم تا النگو‌ها را نبیند.

او گفت: چرا بالش را از زیر سرت برداشته‌ای و روی دستت گذاشته‌ای؟ چیزی نگفتم و فقط لبخندی زدم. او بالش رابرداشت و ناگهان متوجه النگو‌های من شد و نگاه معنی داری به من کرد. از اینکه به سفارش او توجهی نکرده بودم، خجالت کشیدم. بعد از شهادت عباس به یاد گفته‌های او در آن روز‌ها افتادم و تمام طلاهایم را به رزمندگان اسلام هدیه کردم.

منبع: کتاب پرواز تا بی‌نهایت