شهید بهمن دالاندار «4»
شهید «بهمن دالاندار» در وصیت خود می نویسد: «ما درس شهادت را از امام حسين می‌آموزيم. او پيشوای ما است. خودش و فرزندانش جان را فدای اسلام کردند. تمامی انبياء جان خود را فدای اسلام کردند. ببينيد فرزندان فاطمه زهرا سلام الله عليها چگونه در رنج و سختی بودند و...» متن کامل بخش چهارم وصیت این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

سعادتمندی در راه حسین(ع) است

به گزارش نوید شاهد فارس، شهید «بهمن دالاندار» 20 دی ماه 1343 در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. تحصيلات دوره ابتدايی را در مدرسه دهخدا و راهنمايی را در مدرسه فرصت با موفقیت پشت سرگذاشت. دوره دبیرستان را در مدرسه صحبت لاری رشته اقتصاد گذراند.سال 1360 راهی جبهه جنگ شد و در عملیات ثامن الائمه برای شکست حصر آبادان شرکت کرد. سال 1362 پس از قبولی وارد مرکز تربيت معلم لار شد و آموزش ابتدایی را آغاز کرد. شهید دالاندار سال 1363 به عنوان آرپی جی زن گردان کمیل عازم جبهه هورالهویزه شد. وی سرانجام 15 بهمن سال 1363 در عملیات بدر منطقه شرق دجله مفقود شد. پیکر پاکش پس از 10 سال تفحص و به خانه بازگشت.

بیشتر بخوانید: شهادت در راه خدا شیرین است / وصیت«5»

متن وصیت «4» : سعادتمندی در راه حسین(ع) است

پدر و مادر بزرگوارم من امانتی پيش دست شما نبودم و امروز چون اسلام نياز دارد در راه خدا قدم می‌گذارم. پدر و مادر بزرگوارم زحمات بسياری را متحمل شده‌ايد تا مرا به اين جا رسانده‌ايد می‌دانم خوب می‌دانم چقدر برايتان مشکل است که اکنون از ميانتان بروم و جايم در خانه خالی باشد چون اميدها برايم داشتيد. آرزوها برايم داشتيد ولی چه کنم خودتان فکر کنيد آخر من که از علی‌اکبر امام حسين عزيزتر نيستم خون من که از خون همه اين ها رنگين‌تر نيست.

ما درس شهادت را از امام حسين می‌آموزيم. او پيشوای ما است. خودش و فرزندانش جان را فدای اسلام کردند. تمامی انبياء جان خود را فدای اسلام کردند. ببينيد فرزندان فاطمه زهرا سلام الله عليها چگونه در رنج و سختی بودند زينب(س) را ببينيد متحمل چه مصيبت‌هايی می‌شد و از اين‌ها بياموزيد لذا پدر و مادر عزيزم اگر خداوند شهادت را نصيب من ساخت تنها خواهشی که از شما دارم اين است که صابر باشيد و صبر را پيشه خود سازيد چون خداوند صابران را دوست دارد و به آن ها نويد داده پس خواهش می‌کنم مقاوم باشيد تا الگو بشويد.

پس پدر و مادر بزرگوارم، خواهران و برادران عزيزم مرا ببخشيد و همچنين از دوستان و قومان و خويشان نيز می‌خواهم که مرا ببخشند و برايم از خداوند طلب مغفرت کنيد تا خداوند مرا ببخشد و در خاتمه باز تکرار می‌کنم امام عزيز را تنها مگذاريد. (اگر خواستيد گريه کنيد برای امام حسين(ع) گريه کنيد گريه و زاری زياد مکنيد تا روح مرا شاد سازيد ).
خدايا ، خدايا تا انقلاب مهدی خمينی را نگهدار، رزمندگان اسلام نصرت عطا بفرما. اگر خواستيد سعادتمند بشويد راه امام حسين(ع) را ادامه دهيد و زينب‌وار زندگی کنيد. در انتظار ظهور حضرت صاحب الزمان مهدی موعود(عج) تا جهان را از ظلم و بيدادگری نجات دهد. والسلام.

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده