قسمت دوم خاطرات شهید «سید محمدرضا احمدپناهی»
چهارشنبه, ۱۵ فروردين ۱۴۰۳ ساعت ۱۳:۱۲
مادر شهید «سید محمدرضا احمدپناهی» نقل می‌کند: «شنیده‌ایم که امام حسین(ع) بعد از شهادت، چند روز در بیابان و زیر آفتاب بوده است. فکر کردم پسر من هم یکی از یاران امام حسین(ع) است. وقتی کسی به کسی اقتدا می‌کند جا پای او می‌گذارد. اگر امام حسین چند روز زیر آفتاب بود، محمدرضا یازده سال.»

به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید سید محمدرضا احمدپناهی» شانزدهم شهریور ۱۳۵۱ در شهرستان نیشابور به دنیا آمد. پدرش سید مصطفی و مادرش ربابه نام داشت. دانش‌‏آموز اول متوسطه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیستم فروردین ۱۳۶۶ در شلمچه به شهادت رسید. پیکر وی مدت‏‌ها در همان منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۷ پس از تفحص، در گلزار شهدای بهشت فضل زادگاهش به خاک سپرده شد.

«محمدرضا» جا پای امام حسین(ع) گذاشت

جا پای امام حسین(ع) گذاشت

وقتی پیکرش را آوردند، اصلاً ناراحت نبودم. شنیده‌ایم که امام حسین(ع) بعد از شهادت، چند روز در بیابان و زیر آفتاب بوده است. فکر کردم پسر من هم یکی از یاران امام حسین(ع) است. وقتی کسی به کسی اقتدا می‌کند جا پای او می‌گذارد. اگر امام حسین چند روز زیر آفتاب بود، محمدرضا یازده سال. احساس خوبی داشتم. احساس می‌کردم شاید سر سوزنی برای اسلام کار کرده باشم.

(به نقل از مادر شهید)

بیشتر بخوانید: انتخاب عاشقانه

تازه محمدرضا را به دست آوردم 

زمانی که محمدرضا شهید شد، پدر خدا بیامرزم می‌گفت: «احساس می‌کنم تازه اونو به دست آوردم.»

(به نقل از برادر شهید، سید محسن احمدپناهی)

تربیت خانوادگی

بچه بودند. به دخترم گفتم: «این همه بچه دارن توی کوچه بازی می‌کنن، تو چرا نمی‌ری؟»

گفت: «محمد نمی‌ذاره.»

گفتم: «محمدجان! مادر، چرا نمی‌رین توی کوچه بازی کنین؟»

گفت: «بچه‌ها حرف‌های زشت می‌زنن، دوست ندارم.»

دخترم با این که یک سال از محمدرضا بزرگتر بود، گفت: «راست می‌گه مامان، همین‌جا با هم دیگه بازی می‌کنیم.»

(به نقل از مادر شهید)

 

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده