دختران اُ. پي. دي ، خاطرات خواندني يك زن آباداني

به گزارش خبرنگار نويد شاهد، كتاب حاضر، خاطرات يك زن آباداني(مينا كمايي) از دوران جنگ ايران وعراق از سال 1359 تا 1364 است. دوران نوجواني و جواني وي‏مصادف با شروع جنگ است كه با اصرار خانواده مجبور به ترك‏آبادان شده و براي زندگي به ماهشهر و رامهرمز مي‏روند. پس ازمدتي به آبادان بازگشته، و بار ديگر خانواده‏اش به اصفهان مهاجرت‏مي‏كنند ولي او و خواهرش در همان جا مي‏مانند.
آنها به آموزش امدادگري در بيمارستان امام خميني (ره) شركت نفت‏مشغول مي‏شوند. در همان سال با تأسيس بسييج خواهران آبادان،همراه با دوستانش كه به دختران O.P.D معروف بودند، به فعاليت‏در بسيج پرداخته و براي امدادگري و واكسيناسيون به روستاهاي‏اطراف آبادان مي‏روند.
خاطراتي از دوران كودكي، زمان تحصيل در مدرسه و پيروزي انقلاب‏اسلامي/ فعاليت طرفداران گروه خلق عرب براي تصاحب خرمشهر/عضويت در جبهه حزب‏اللّه در مدرسه، پس از پيروزي انقلاب ورويارويي‏ها با گروههاي مجاهدين خلق (منافقين)، خلق عرب وكمونيست‏ها/ شركت در كلاس‏هاي مختلف عقيدتي وسخنراني‏هاي مذهبي/ به‏شهادت رسيدن خواهر نوجوان راوي‏توسط منافقين در اصفهان/ ديدار با امام خميني (ره)/ پذيرايي ازخانواده شهدا در هتل بهبهان/ انفجار انبار دارويي بيمارستان نفت‏توسط عراقي‏ها/ وضعيت شهر خرمشهر پس از آزادي ... عمده مواردمطرح شده در اين خاطرات است.
نثرِ كتاب ساده است. آن قدر ساده و شبيه به كلامِ واقعي كه انگار خواننده دارد همراه با خاطره گو در خيابان هاي آبادان راه مي رود و او هر دفعه بخشي از خاطره اي را كه گوشه هاي شهر يا آدم ها به يادش مي آورند، تعريف مي كند. مخاطب با راوي به فضاي قبل از انقلاب و روزهاي مدرسه اش مي رود. درخيابان هاي آبادان تظاهرات مي كند. با اردوهاي جهادي به روستا ها سرك مي كشد. امدادگر مي شود و مدام بينِ بيمارستان و خوابگاه در كوچ و نوسان است.
اين كتاب توسط دفتر ادبيات و هنر مقاومت واحد زنان تدوين وبا جلد شميز در 119 صفحه به قيمت 600 تومان و در قطع رقعي در سال 1385 به تيرازدو هزار و 200 نسخه منتشر شده است.
انتهاي پيام/ز