زندگى نامه شهيد درويشعلى بابانيا
شهيد درويشعلي بابانيا در يك خانواده مذهبى در روستاى قراخيل از توابع شهرستان قائمشهر به دنيا آمد.
او در سال 1357 مشغول ادامه تحصيل در يكى از مدارس
قائم شهر شد. با مبارزين عليه طاغوت، فعّاليّت خودش را شروع كرد. نوارها وعكس‌هاى امام
را مى آورد و بين جوان‌ها و روستايى‌ها پخش مى كرد. به همين دليل در قائمشهر چند
بار مورد ضرب و شتم قرار گرفت و يك بار دستگير شد و بعد از آزاد شدن، هيچ وقت دست از
فعّاليّت سياسي برنمى داشت تا جايى كه در سال 1357 در شب عاشورا قريب به 150 نفر چماقدار
و عدّه‌اى وابسته به رژيم طاغوت كه در بين جمعيّت بودند به خانه او حمله كردند و از
او تعهّد گرفتند كه شما در راهپيمايى شركت نكنيد وقتى مى خواستند از او امضا بگيرند
او با قاطعيت تمام گفت آيا شما مى گوييد من دست از اسلام بردارم. گفتند نه شما دست
از اسلام برنداريد بلكه ما مى گوييم شما به راهپيمايى نرويد.
در سال
1358 به فرمان امام خمينى مبنى بر تشكيل بسيج بيست ميليونى اوليّن كسى بود كه در صفوف
بسيجيان جان بر كف قرار گرفت ودر روستاى قراخيل آموزش مقدّماتى را گذراند و براى تعليم
آموزش‌هاى پيشرفته نظامى به مدّت يك ماه به شهر نيشابور عزيمت نمود.
با شروع
جنگ تحميلى به فرمان امام(ره) براى سركوب عدّه‌اى از ضد انقلاب ها, كه
خودمختارى اعلام كرده بودند و برخاستند تا تيشه به ريشه اسلام و انقلاب بزنند, ايشان
اولين داوطلب بسيجى از روستاى قراخيل بود كه به همراه 31 نفر از برادران بسيجى قائمشهرى
به غرب كشور اعزام شدند.
درويشعلى
در شهرستان پاوه سه ماه با ضدّانقلاب‌ها جنگيد و بعد از آن به موطن خود برمى گشت كه
مردم روستا استقبالى بی نظير از او كردند چون ايشان اوّلين بسيجى قراخيلى بود كه با
خاطره‌هاى شنيدنى از جبهه و جنگ بر گشته بود بعد از آن در سال 1359 به خدمت مقدّس سربازى
رفته و پس از سپرى كردن دوران آموزشى عازم
