گذرى بر زندگى پاسدار شهيد عين اله رنجبر
يکشنبه, ۲۰ اسفند ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۳۴
نويد شاهد مازندران،شهيد عين اله رنجبر دونچالى فرزند خيراله در سال 1348 در روستاى دونچال جويبار در يك خانواده مستضعف ديده به جهان گشود. وى بعلت مشكل مالى در سال سوم راهنمايى ترك تحصيل نمود و سرانجام در تاريخ 20 اسفند 64 در شهر عملياتى فاو بر اثر تركش خمپاره بعثيون كافر به درجه شهادت نائل گرديد.
نويد شاهد مازندران، شهيد عين اله رنجبر دونچالى فرزند خيراله در سال 1348 در روستاى دونچال جويبار در يك خانواده مستضعف ديده به جهان گشود و دروان كودكى را با توجه به اينكه پدرش كشاورز بود بسختى و مشقت گذراند. وقتى به بهار هفت سالگى رسيد راه مدرسه را پيش گرفت و وارد دبستان شد و در حاليكه درسش را مى خواند پدرش را در امور كشاورزى و تامين معاش زندگى كمك مى كرد و تا سال پنجم ابتدايى در دبستان محل بود و دوران راهنمايى را در مدرسه عدالت پطرود شروع كرد و سال سوم راهنمايى بود.براى اينكه پدر پيرش نمى تواند امرار معاش كند بعلت وضعيت بد مادى ترك تحصيل نمود. شهيد در سنين نوجوانى بود كه شروع انقلاب شكوهمند اسلامى به رهبرى امام بگوشش مى رسيد و با خصلت الهى كه در او نهفته بود فعالانه در تظاهرات و مراسمهاى مذهبى شركت مى كرد و عضو فعال گروه مقاومت و انجمن اسلامى روستاى دونچال بود. جهت اعزام به جبهه ثبت نام نمود و به مركز آموزشى سارى (گوهرباران) رفت و پس از اتمام آموزش، راهى كردستان شد و بمدت سه ماه و بيست و پنج روز در جبهه مريوان مشغول نبرد و ستيز با متجاوزان داخلى بود و بعد از آمدن از جبهه هم دوش پدر كشاورز خودش مشغول كشاورزى شد و براى امرار و معاش زندگى به هر كار خوبى دست مى زد و مدتى در شهر بهشهر در قسمت تعميرات موتور سيكلت بوده و از اين طريق قسمتى از خرج و دخل خانواده اش را تامين مى كرد و بعد مدتى در مرغدارى مشغول به كار بود و بعد در شهر جويبار در قسمت تعميرات موتور سيكلت بود و به هر كجا مى رفت همه از اخلاق و رفتار او تمجيد مى كردند. او داراى اخلاق نمونه و الگو بود و همه مجذوب اخلاق و رفتار او مى شدند و وقتى كار مى كرد درآمد كارگرى ناچيز خود را تحويل پدرش مى داد و از هر گونه كارى دريغ نمى كرد و در حين كار با فرمان امام مبنى بر حضور گسترده مردم در جبهه دست از كار برداشت و به فرمان امام امت لبيك گفته و در روز 6 بهمن ماه 64 به جبهه نور عليه ظلمت اعزام و در منطقه والفجر8 در شهر آزاد شده فاو مستقر شد. آرى او امانتى بود در دست پدر و لحظه اى از انجام واجبات دين قصور و كوتاهى نمى كرد و هميشه نماز خود را سر وقت مى خواند.
او رفت تا اسلحه به زمين افتاده شهداى ما بخصوص برادر اسير خودش و پسر عموى شهيدش (محمود رنجبر) را بدست گيرد تا ادامه دهنده راه آنان باشد و سرانجام در تاريخ 20 اسفند 64 در شهر عملياتى فاو بر اثر تركش خمپاره بعثيون كافر به درجه شهادت نائل گرديد و به لقاء الله پيوست.
مركزاسنادبنيادشهيدوامورايثارگران/
نظر شما
