گذرى بر زندگى شهيد "محمدرضا باقرى"
به گزارش نويد شاهد مازندران، محمدرضا باقری دوم مهر ماه 1333 در روستاى عربخيل از توابع شهرستان بابلسر ديده به جهان گشود. ایشان اولین فرزند از يك خانواده مؤمن و متعهد بود و از دامان پدر و مادری زحمتکش به این دنیا پای نهاد. محمدرضا به دلیل مشکلات فراوان، نتوانست به امر تحصیل بپردازد، به همین دلیل از همان دوران کودکی، کمک حال خانواده در انجام امورات مختلف بود.
حضور در جبهه
وی در سال 1346 به محمودآباد مهاجرت و در سال 1351 با یک بانوی مؤمنه ازدواج کرد و حاصل این ازدواج نیز یک یادگار به نام حمیدرضا می باشد. او در طی این مدت به کارهای کشاورزی و کاشی کاری مشغول بود و بعد از حمله بعثیان عراق، به سوی جبهه ها شتافت تا از کیان خویش دفاع نماید. ایشان دوبار در تاریخ های 14/4/64 و 12/9/65 به جبهه رفت.
كربلاى پنج
سرانجام محمدرضا در عملیات کربلای 5 در شلمچه در تاریخ 27 دى ماه 1365 بر اثر اصابت ترکش دشمن به بدن پاک و مطهرش، به آرزوی دیرینه اش یعنی شهادت رسید و پیکر پاکش در گلزار شهدای بالامحله کاله به خاک سپرده شد.
فرازهايی از وصیت نامه شهید:
مبارک باد بر شما امتی که آفریننده حيرتيد و با لحظه لحظه های حرکت خود ناباوری ها را به باور مبدل می سازید. ننگ آن روزی است که در رختخواب بمیرم، هنگامی که مرگ با عزت جلوی چشم من باشد. امروز ذلت برای آن کسانی است که با حال طبیعی جان دهند، با آنکه در فاصله ی چند متری میدان جهاد و شهادت وجود دارد.
خانواده ام، من اگر بر خاک رفتم و سراسر تنم را شکوفه های جراحت پوشاند، اگر خون از زخم های من فواره زد و سلاح از دستم فرو افتاد ناراحت نشوید که این است راه و پیکارم.
خدایا اگر چه گناه من بزرگ است ولی عفو و بخشش تو بزرگتر از گناه من است با رحمت بی انتهای خود مرا شستشو ده.
خدايا، شهادت می دهم به وحدانیت و یگانگی ات و به عدالت تو که سایه انداخته است به همه عالم.
منبع:مركزاسنادبنيادشهيدوامورايثارگران بابلسر/
انتهاى پيام/
