نقش رزمنده مازندرانى در بيدارى جوانان نسبت به انقلاب
نويد شاهد مازندران، شهنور ویسی ششم مهر 1336 در روستاى «كلنو» از توابع شهرستان كلاردشت به دنيا آمد. پدرش خسرو و مادرش گل صنم نام داشت.
دوران تحصيل
شهنور تا سن هفت سالگی در کانون گرم خانواده اى که شغل آنها کشاورزی بوده، پرورش یافت. تحصیلات ابتدايی را در روستا سپری کرد و برای ادامه تحصیل در دوره راهنمايی بدلیل نبود امکانات آموزشی در روستا به شهر حسنكيف رفت. بدلیل کمبود ماشین بیشتر مواقع فاصله روستا تا شهر حسنکیف که حدود هشت کیلومتر می باشد با پای پیاده رفت و آمد می نمود. با سپری نمودن دوران راهنمايی به خاطر علاقه به علم و دانش با توجه به نبودن دبیرستان در منطقه کلاردشت به شهرستان چالوس رفت و در دبیرستان شبانه دکتر علی شریعتی در رشته علوم طبیعی ثبت نام نمود. با توجه به مشکلات اقتصادی خانواده روزها کار می کرد و شب ها به تحصیل ادامه می داد که در سال ۱۳۵۶ موفق به اخذ مدرک دیپلم در رشته علوم طبیعی گردید. بعد از فراغت از تحصیل به دامن خانواده بازگشت و در جهت کمک به خانواده با پدر خود مشغول به کار کشاورزی شد.
فعاليت انقلابى
در همان سال از خدمت سربازی معاف گردید. در سال ۱۳۵۷ با ورود حضرت امام خمینی (ره) به میهن اسلامی زندگی سیاسی شهید شروع شد و با شرکت در راهپیمایى های زمان انقلاب دوشا دوش مردم منطقه سهم بسیار بالایی در بیداری جوانان محل زندگی خود داشت. با فرمان امام مبنی بر شکل گیری شوراهای اسلامی و برگزاری انتخابات در روستا با رای قاطع مردم روستای (کلنو) به عنوان شورای محل انتخاب گردید. که در زمان ایشان خدمات بسیار ارزنده ای به مردم روستا ارائه گردید، که پایه گذار صندوق خیریه محل بود.
حضور در جبهه
با فرمان امام مبنی بر تشکیل جهاد سازندگی، شهنور عاشقانه و خالصانه بدون هیچگونه چشم داشتی وارد جهاد سازندگی منطقه کلاردشت شد و مدت یکسال در این نهاد مقدس مشغول به خدمت بود. با شروع جنگ تحمیلی با توجه به اینکه از خدمت سربازی معاف بود. وارد دانشکده افسری ارتش جمهوری اسلامی ایران شد و پس از طی دوران آموزشی در تهران و شیراز، داوطلبانه در سال ۶۱ به مناطق عملیاتی غرب در لشگر ۲۸ کردستان تیپ ۲سقز گردان ۱۲۰ بانه اعزام گردید و به عنوان فرمانده دسته موشك انداز مشغول پاسداری از کیان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران گردید.
سرانجام بعد از چندین ماه حضور در جبهه های حق علیه باطل سرانجام در هفتم شهريور 1362 در بانه توسط نيروهاى حزب كومله بر اثر انفجار مين به شهادت رسيد. پيكر او در زادگاهش به خاك سپرده شد.
(روحش شاد و راهش پر رهرو باد)
انتهاى پيام/
