وقتی صبر و متانتش را می‌دیدم، آرام می‌شدم
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید محمد شمس‌الدینی هشتم تير 1339، در روستاي گوريچی از توابع شهرستان ميناب ديده به جهان گشود. پدرش عباس، كشاورز بود و مادرش ملک نام داشت. تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. سال 1364 ازدواج كرد و صاحب يک پسر و چهار دختر شد. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. پانزدهم دی 1359، در منطقه عملياتی جنوب كشور بر اثر اصابت گلوله به صورت و چشم، مجروح شد و بيست و چهارم بهمن 1372، بر اثر عوارض ناشی از آن و بيماری ريوی در بيمارستان شهيد محمدی بندرعباس به شهادت رسيد. مزار او در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش واقع است.
خاطره‌ای از شهید محمد شمس‌الدینی (نوشته همسر شهید)
همسرم توی اخلاق و رفتار واقعا نمونه بود، هیچ بدی از او ندیدم، با وجود اینکه مجروح بود و سال‌ها با این دردش ساخت ولی دم بر نمی‌آورد و شکایت نمی‌کرد. آرام و صبور بود، گاهی مواقع فکر می‌کردم صبرش از حد یک آدمیزاد فراتر است.
همیشه فرزندانش را مورد محبت قرار می‌داد و دست نوازشش بر سر کودکانش بود، فکر رفتنش ناآرامم می‌کرد ولی وقتی صبر و متانتش را می‌دیدم، آرام می‌شدم.
