خاطره‌‌ای از شهید «بهرام نجفی»
يکشنبه, ۱۸ تير ۱۴۰۲ ساعت ۰۸:۰۹
مادر شهید تعریف می‌کند: «همیشه می‌گفت من اولین شهید محله می‌شوم و این افتخاری برای شما و خانواده می‌شود اما دوستانش او را به تمسخر می‌گرفتند و او را گزافه گو می‌دانستند.»

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «بهرام نجفی» پنجم مهر ماه 1338، در شهرستان رودان چشم به جهان گشود. پدرش رستم و مادرش زهرا نام داشت. تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. هفدهم تيرماه 1365، در مهران توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش به سر، شهيد شد. مزار او در زادگاهش واقع است.

بلد

همیشه می‌گفت من اولین شهید محله می‌شوم

شهید علاقه زیادی به جبهه رفتن داشت. به او می‌گفتیم که تو باید ازدواج کنی، می‌گفت من باید به جنگ بروم و از کشورم در مقابل دشمن دفاع کنم. پدرشان تازه دستش شکسته بود و من گفتم که پسرم تو باید پیش پدرت باشی که هم از او مراقبت کنی و هم جای پدرت سر مغازه بمانی، گفت خدا بزرگ است. خاطرم هست زمانی که مسجد محله‌مان را درست می‌کردند ایشان به کمک آن‌ها رفت و همیشه می‌گفت من اولین شهید محله می‌شوم و این افتخاری برای شما و خانواده می‌شود، اما دوستانش او را به تمسخر می‌گرفتند و او را گزافه گو می‌دانستند. آخر همان طور شد که خودش فرمود و ایشان اولین شهید محله‌مان شد.

(به نقل از مادر شهید)

شهیدی که میدان‌های نبرد را ترک نکرد

در زمان شروع انقلاب در ساختمان دادگستری بندرعباس مشغول به کار بود، مردم شروع به راهپیمایی و شکستن مغازه‌های مشروب فروشی بودند که چندین بار پدر شهید به ایشان گفت کار را رها کن و به رودان برگرد، شهید گفت اگر قرار است دیگران کشته شوند من هم مثل آن‌ها هستم و اینجا می‌مانم.

(به نقل از برادر شهید)

 

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده