کبوتر غریبی که به صاحبش برگشت

به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «سیدعلی ذراری» هشتم مرداد ۱۳۴۳، شهرستان ساری به دنیا آمد. پدرش سید ابراهیم و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان متوسطه درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. سوم دی ماه ۱۳۶۱ در موسیان بر اثر اصابت ترکش، شهید شد. پیکراو در گلزار ملا مجدالدین ساری تابعه زادگاهش به خاک سپردند.

چند خاطره از شهید «سیدعلی ذراری»:

در توصیف شخصیت و اخلاقیات والای شهید، خواهر بزرگش سیده رقیه، با بیان مطالب و خاطره‌ای نقل می‌کند: «یادم می‌آید همسایگان ما برای عرض ارادت، تسلیت و تبریک شهادت به منزل ما می‌آمدند. یکی از آن‌ها می‌گفت، زمانی که شهدای محل را می‌آوردند، ایشان اطلاعیه و اعلامیه مجالس ترحیم را راجع به شهدا به طور رایگان چاپ می‌کرد. نسبت به کودکان بسیار علاقمند بود خصوصا به کودکان فامیل عشق می‌ورزید. با همسایگان نیز خیلی مهربان و همیشه جویای احوال آنان بود. «روزی در خانه ما را کسی زد، او به طرف در رفت و چند دقیقه بعد برگشت و دوباره به سمت در رفت. برایم سوال پیش آمد چرا او این کار را کرد. از ایشان پرسیدم کسی دم در بود که شما سراسیمه رفتید و برگشتید، گفت: سربازی بود که بعد از پایان مرخصی اش می‌خواست به پادگان مورد نظر برود؛ لذا پولی در بساط نداشت. از این رو به من رو زد و طلب کمک کرد و من هم بر حسب وظیفه شرعی مقداری پول در حد نیاز به او دادم، چون فکر می‌کردم که خدایم از کاری که من کردم راضی و خشنود است. پس چرا کوتاهی کنم. با این کارم سرباز به خواسته مالی اش رسید و من هم ثواب کردم.»
در خصوص امانت دار بودن ایشان، مادرش با ذکر خاطره‌ای می‌گوید:
«ایشان به کبوتر علاقه‌ای بسیار زیاد داشتند. روزی یکی از کبوتر‌های غریب به منزل ما آمده بود، او تصمیم گرفت که او را گرفته و به صاحبش برگرداند. آنقدر این در و آن در زد تا روز به شب رسید کلی وقتش گرفته شد، اما کوتاه نمی‌آمد. بالاخره او را به صاحبش پس داد. بعد از این کار می‌گفت مادرم امروز احساس آرامش می‌کنم، چون امانتی را به صاحبش برگرداندم.»

انتهای پیام/