يکشنبه, ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ساعت ۰۹:۴۸
شهید «حمزه جعفری» در عملیات‌های مختلف مخصوصاً طریق‌القدس، بیت‌المقدس، والفجر هشت شرکت داشت و دوستانی که با او بودن از رشادت‌ها و شجاعت‌هایش و حماسه آفرینی‌هایش می‌گفتند و به یاد حمزه‌ی سید الشهداء(ع) می‌افتادند. به عنوان معاون گروهان در گردان روح‌الله همراه با تنی چند از دوستان شهیدش در بیست و چهارم بهمن ماه 1364 در فاو عراق به شهادت رسیدند.

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید حمزه جعفری در دهمین روز از آبان سال 1338 در روستای بیلاق 8 کیلومتری شهرستان خمین، در خانواده‌ای مذهبی و متدین مولودی پر برکت دیده به جهان هستی گشود. او را طاهر نامیدند ولی در شناسنامه نام این مولود پر برکت و این شهید جاوید را به عنوان حمزه ثبت کردند. در آن روز هیچ کس نمی‌دانست که چرا و به چه دلیل ولی امروز دلیلش بر ما و مخصوصاً بر همه ثابت شد. او در عملیات‌های مختلف مخصوصاً طریق‌القدس، بیت‌المقدس، والفجر هشت شرکت داشت و دوستانی که با او بودن از رشادت‌ها و شجاعت‌هایش و حماسه آفرینی‌هایش می‌گفتند و فهمیدند که چرا نام او را حمزه گذاشتند چون با دیدنش به یاد حمزه‌ی سید الشهداء(ع) می‌افتادند.

رشادت های حمزه در جبهه زبانزد دوستانش بود

حمزه از همان ابتدای زندگی متعهد به اسلام و پاسداری از حریم مقدس قرآن را با شیر از مادر گرفت و این چنین طریق زندگی را آغاز نمود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌اش را در حین کمک در کار کشاورزی به پدرش با موفقیت پشت سر نهاد. او سهم بزرگی در شرکت در راهپیمایی‌ها‌ی علیه رژیم ستم‌شاهی و پیروزی انقلاب اسلامی‌ داشت. بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ‌به رهبری رهبر عظیم‌الشان حضرت امام خمینی(ره) و تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‌ در پائیز سال 1359 وارد سپاه شد و به مدت سه سال در این لباس خدمت نمود. اکثر اوقات خود را در جبهه‌های حق علیه باطل می‌گذراند.

او مدت شش ماه در جبهه‌های کردستان با شرایط دشوار در کنار سردار والامقام شهید محمدابراهیم همت فرمانده لشکر حضرت رسول(ص) به نبرد بی‌امان خود بر علیه ضد انقلاب و کافران بعثی ادامه داد. هنوز مدتی از حضورش در کردستان نگذشته بود که در عملیات طریق‌القدس و آزادسازی بستان به عنوان فرمانده یکی از گرو ه‌های خط شکن شرکت نمود و کار خود را با موفقیت به پایان رسانید. بعد از این عملیات در عملیات آزادسازی خرمشهر قهرمان شرکت کرد و همان طور که مردانه با دشمن زبون در حال جنگ بود پای چپش شدیداً مجروح شد و او را به بیمارستان امام خمینی(ره) تبریز انتقال دادند که چندین ماه در بیمارستان بود و حدود سه سال هم به خاطر این جراحات شدید از حرکت مانده بود و قادر به حرکت کردن نبود.

در تمام این دوران پدر و مادرش حتی قادر به دیدن زخم پایش نشدند، دلیلش را که پرسیدند، گفت: آخر زخم‌های پایم بسیار عمیق و وخیم بود و با دیدن آن قلب پدر و مادرم جریحه‌دار می‌شد و من راضی به چنین عملی نیستم.

 هنوز پایش کاملاً خوب نشده بود که به فرمان امام خمینی(ره) برای عملیات والفجر 8 و آزادسازی فاو در جبهه حضور یافت و پس از نبردی سخت و دلاورانه به عنوان معاون گروهان در گردان روح‌الله با دشمن زبون همراه با تنی چند از دوستان شهیدش در بیست و چهارم بهمن ماه 1364 در فاو عراق به شهادت رسیدند. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای خمین به خاک سپردند.

 

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده