قسمتى از وصيت نامه بسيجى شهيد حسن عليمرادى
شنبه, ۱۴ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۲۲
نام پدر : موسى
تولد : 24/بهمن/1351 (رامسر)
شهادت : 23/خرداد/1367 (شلمچه)
مى دانم زود يا دير اين جهان فانى را وداع مى گويم, پس چه بهتر كه مرگ در راه كسى باشد كه ما را آفريده است و روح در كالبد ما دميده و ما را...
صدام تمامى قوانين
بين المللى (جنگ) را زير پا مى گذارد و از مواد شيميايى استفاده مى كند. بيا اى
انسان آزاده, بيا تا ريشه اين ديوانه بعثى را از جا بركنيم.
اين ناحق, حق گريز را از ريشه بشكنيم. بيا تا حق را در
جهان برقرار سازيم و اسلام سر سبز و پايدار باقى بماند و نسل آينده از آن استفاده
كند و باوقار و سرافراز زندگى كند. مى دانم زود يا دير اين جهان فانى را وداع مى
گويم, پس چه بهتر كه مرگ در راه كسى باشد كه ما را
آفريده است و روح در كالبد ما دميده و ما را اشرف مخلوقات قرار داده است.
مادر
عزيزم نمى دانم با چه زبانى از تو تشكر كنم كه مرا چنين پروراندى تا راهى كه
حسين(ع) رفت, بروم. بدان كه خداوند اجرى عظيم به شما خواهد
داد و اما پدر عزيز, زبانم قاصر است كه چگونه به فرموده قرآن به شما
نيكى و احسان كنم و چگونه لطف شما را پاسخگو باشم. پس مرا ببخشيد و حلالم كنيد.
برادران عزيز, وظيفه سنگينى بر دوش شماست اگر قدرت دفاع دارى
نگذار اسلحه برادرت به زمين بيفتد و سنگر او خالى شود.
مركز اسناد بنياد شهيد و امور ايثارگران
نظر شما
