شهيد رضاعلى بابايى؛ هنگام اعزام به كردستان
دوشنبه, ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۲۵
فرزند: رمضانعلى ؛ شهادت: 24/ ارديبهشت/1365(پيرانشهر)
اين وصيت نامه را هنگام حركت به طرف كردستان در مورخه 30 فروردين 65 مى نويسم و از شما برادر عزيز مى خواهم كه آن را خوب نگهدارى كنيد. پدر و مادر بزرگوارم بالاخره آدمى روزى ميميرد" البته من كجا و شهيد كجا "
نويد شاهد مازندران ؛ اين وصيت نامه را هنگام حركت به طرف كردستان در مورخه 30 فروردين 65 مى نويسم و از شما برادر عزيز مى خواهم كه آن را خوب نگهدارى كنيد.( پدر و مادر بزرگوارم بالاخره آدمى روزى ميميرد" البته من كجا و شهيد كجا " ولى اگر شهادت نصيب من شد براى من ناراحت نباشيد، اكنون كه من به يك ماموريت 45 روزه به منطقه مى روم، چون راهمان راه نابود كردن كفر است.
حتى اگر در بين راه تصادف هم پيش بيايد شهيد مى شوم من جز خدا كسى را ندارم و يارو كمك كننده من الله است و من در اين دنيا هيچ خوبى به هيچ كسى نكردم و به هر كسى كه بدى كردم مرا ببخشد، حتى اگر يك بچه در اين دنيا از من ناراضى باشد شهيد بحساب نمى آيم. برادر و خواهرم در كارها به پدر و مادرم كمك كنيد چون كار سربلندى انسان است.
من به شما سفارش ميكنم كه در اين دنيا هيچكس را آزار و اذيت نكنيد و هميشه برادر و برابر باشيد تا خدا از شما راضى باشد اگر شهيد شدم هر جا كه پدر و مادرم صلاح داشتند مرا دفن كنند، در شيخ طبرسى و يا در سيد روح ا... كنار شهيد نوراله خنكدار.
مركز اسناد بنياد شهيد و امور ايثارگران
نظر شما
