شهيد نوجوانى كه آرزوى قلبى اش پيوست به شهداى اسلام بود
يکشنبه, ۰۷ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۱۵:۴۹
رزمنده دلاور شهيد على اصغر مهدى تبار در پنجمين روز از فروردين ماه سال 1348 در فريدونكنار به دنيا آمد. وى بعد از دست بردن در تاريخ شناسنامه جهت اعزام به مناطق جنگى نام نويسى نمود. او آرزوى قلبى اش پيوستن به شهداى اسلام بود.
نويد شاهد مازندران: رزمنده دلاور شهيد على اصغر مهدى تبار در پنجمين روز از فروردين ماه سال 1348 در فريدونكنار به دنيا آمد. پدرش عزيزالله كشاورز بود و از افراد نيكو نام و متدين فريدونكنار شمرده مى شد.
هر چند روزگار على اصغر مانند ديگر هم سن و سال هايش به بازى هاى كودكانه مى گذشت، اما او ويژگى هايى چون حجب و حيا، گوش دادن به حرف بزرگ ترها و همين طور گشاده دستى داشت كه او را از ديگر هم سن و سال هايش شاخص تر نشان مى داد.
هفت ساله بود كه جهت شروع تحصيلات در دبستان سعدى نام نويسى كرد و دوران تحصيلات ابتدايى را با موفقيت پشت سر نهاد. سپس جهت ادامه ى تحصيل در مدرسه راهنمايى ثبت نام نمود. دوران تحصيل راهنمايى اين شهيد مصادف با اوج گيرى رشادت هاى رزمندگان در جبهه هاى جنگ تحميلى بود و از آنجا كه او تمامى وجودش در پيوستن به صف رزم آوران دلاور اسلام و حضور در ميادين رزم بى قرارانه نا شكيبى مى نمود، در سال 1362 تحصيلات خود را نيمه كاره رها كرد و براى رفتن به جبهه به مادرش مراجعه كرد و از او شناسنامه خواست اما مادر به خاطر درس و سن و سال از دادن شناسنامه به او خود دارى نمود.
شهيد على اصغر كه به هيچ وجه حاضر به چشم پوشى از اهدافش نبود به مدرسه اش مراجعه كرد و به بهانه اى از داخل پرونده تحصيلى فتوكپى شناسنامه اش را گرفت و بعد از دست بردن در تاريخ آن جهت اعزام به مناطق جنگى نام نويسى نمود.
ابتدا براى فراگيرى فنون نظامى به پادگان منجيل رفت و پس از چندى آموزش هاى تكميلى را در پادگان چالوس فرا گرفت و سپس دوره امدادگرى را نيز گذراند و پس از چند روز استراحت، به همراه رزمندگان لشكر 25 كربلا عازم دهلران شد و در پاسگاه چيلات عراق شروع به مصاف با دشمن نمود.
در هنگام مرخصى از طريق تلويزيون مطلع گشت كه عمليات والفجر6 آغاز شده است و او پس از شنيدن اين خبر مرخصى خود را نيمه كاره رها كرده و جهت شركت در عمليات والفجر6 به رزمندگان گردان امام محمد باقر(ع) كه فرماندهى آن را سردار بصير بر عهده داشت ملحق گرديد.
سرانجام اين دلاور چهارده ساله در 5 بهمن 1362 در منطقه جنگى دهلران شربت شهادت را نوشيد و به آرزوى قلبى اش كه پيوستن به شهداى اسلام بوده است، رسيد و شهيد مفقود الاثر گرديد.
در سال 1376 در جستجوى هاى نيروهاى تفحص استخوان هاى مطهرش شناسايى شده و به زادگاهش منتقل گرديد و پس از تشييع جنازه اى با شكوه در گلزار شهداى به آغوش خاك باز گشت.
كتاب شگفتى شكوفه هاى(على اكبرخاورى نژاد)صفحه 92.
انتهاى پيام/
نظر شما
