شهيدى كه شهادت را يك عنايت بزرگ مى دانست
دوشنبه, ۱۹ فروردين ۱۳۹۸ ساعت ۱۵:۴۹
شهيد عباس اميرى فرزند حسن در تاريخ دوم فروردين ماه سال 1345 در رامسر چشم به جهان گشود. در نوجوانى، عشق امام خمينى(ره) قلب او را به تپش در آورد. عباس شهادت را يك عنايت بزرگ مى دانست كه نصيب هر كس نمى شود. براى رسيدن به آن تلاش مى كرد و آرزو داشت كه شهيد شود.
نويد شاهد مازندران: شهيد عباس اميرى فرزند حسن در تاريخ دوم فروردين ماه سال 1345 در رامسر چشم به جهان گشود. عباس كودكى بود كه صداى شادى‌ها و شيطنت‌هايش، سكوت خانه را در هم شكست.
عباس دوران ابتدائى را در دبستان «خواجه نصير» به پايان رساند و تا پايان دوم راهنمائى در مدرسه «امام سجاد(ع)» فعلی رامسر به تحصيل خود ادامه داد.
در نوجوانى، عشق امام خمينى(ره) قلب او را به تپش در آورد. نوارهاى ايشان را كه محرمانه از نجف مى رسيد، تهيه مى كرد و گوش مى داد. به خانواده‌اش تأكيد مى كرد كه تابع امام خمينى باشيد. اعتقاد داشت كه وجود روحانيت در انقلاب، نقش بزرگى را ايفا كرد.
او به مدت دو سال، عضو رسمى سپاه پاسداران بود. در سال 1360 به عنوان معاون لشكر 25 كربلا، به هفت تپه عزیمت كرد. بارها مجروح شد و بعد از درمان در بيمارستان رشت و رامسر، دوباره به جبهه برگشت.
مادرش مى گويد: « عباس شهادت را يك عنايت بزرگ مى دانست كه نصيب هر كس نمى شود. براى رسيدن به آن تلاش مى كرد و آرزو داشت كه شهيد شود.»
عباس علاوه بر حضور در مناطق عملياتى، فرماندهى پايگاه مسجد «رضى الله» رامسر را به عهده داشت. در اجراى مراسم مذهبى ـ عقيدتى و تشكيل گروهان على اصغر(ع) نيز، بسيار كوشا بود.
عباس در سن بیست سالگى، طى يك مراسم ساده، با همسر مورد علاقه‌اش ازدواج كرد. «ليلا چاوش ثانى» دفتر خاطرات آن روزها را چنين ورق مى زند: «ويژگى‌هاى اخلاقى عباس، مثل ايمان به خدا و تقوى بود که مرا به او علاقمند كرد. هميشه بعد از نماز، تعقيبات و مستحبات را مى خواند. معتقد بود انسان بايد ساده زيستى و قناعت را در زندگى پيشه خود سازد.»
ليلا از آخرين اعزام عباس به منطقه مى گويد: «ساعت 12 شب 8 فروردين 1366 بود. من و مادرش قرآن را بالاى سرش نگه داشتيم و بدرقه اش كرديم. او خوشحال تر از هميشه به نظر مى رسيد. با گذشت سال‌هاى بسيار، هنوز حضور معنوى اش را در زندگى ام احساس مى كنم.»
سرانجام عباس در 18 فروردين 1366 طى عمليات كربلاى 8 به درجه رفيع شهادت نائل آمد. گلزار شهداى «بهشت زينبيه» رامسر، آرامگاه او و ساير يارانش است.
مركزاسنادبنيادشهيدوامورايثارگران/
انتهاى پيام/
نظر شما
