مرورى بر زندگى بسيجى شهيد شيرالله غلامى
پنجشنبه, ۲۹ فروردين ۱۳۹۸ ساعت ۱۲:۲۶
شهيد شيرالله غلامى فرزند مصيب در روستاى «سَنام» از بخش چهاردانگه سارى در دوم خرداد ماه سال 1342 چشم به جهان گشود. شيرالله با اَخذ ديپلم رشته فرهنگ و ادب در سارى در رشته پزشكى دانشگاه اصفهان قبول شد كه به دليل عزيمت به جبهه از ادامه تحصيل بازماند.
پدرش كشاورز بود و مادرش (سيده نساء)، خانه دار. شيرالله با اَخذ ديپلم رشته فرهنگ و ادب در سارى در رشته پزشكى دانشگاه اصفهان قبول شد كه به دليل عزيمت به جبهه از ادامه تحصيل بازماند.
اوقات فراغت وى اغلب به فوتبال و كمك به خانواده در امر كشاورزى سپرى شد. از اوصاف اخلاقى اش همين بس كه فردى گشاده رو و بخشنده بود و در دستگيرى از ديگران پيش قدم. وى در 16 شهريور 1360 تا 9 آبان 1362 به عنوان بسيج ويژه در پايگاه مقاومت سارى مشغول به خدمت شد. سپس به مدّت 4 ماه در مريوان و در كِسوت مسؤل مخابرات گروهان به سَر برد. يك بار هم در حلبچه آسيب ديد. مسؤل تداركات گردان على بن ابيطالب و گردان لشكر 25 كربلا نيز از ديگر خدمات ارزنده اين رزمنده متعهد به شمار مى رود. وى همزمان با عضويت در سپاه در 28 آبان 1362، به سِمَت مسؤل انبار پايگاه كياسر منصوب شد.
سرانجام اين شهيد بزرگوار در 28 فروردين ماه سال 1367 در فاو به ضيافت حق در عرش اعلى پيوست. سپس با بدرقه همسرش، «سيده معصومه موسوى» و يادگارانش، «ام كلثوم و ابوذر»، در گوشه اى از گلستان شهداى زادگاه خود آرام گرفت.
مركزاسنادبنيادشهيدوامورايثارگران/
انتهاى پيام/
نظر شما
