شهيد "علمدار" مجاهد فى سبيل الله بود
شنبه, ۱۴ دی ۱۳۹۸ ساعت ۱۲:۵۰
آیت الله «محمدباقر محمدی لايینی» نماينده ولى فقيه در مازندران گفت: شهید علمدار عاشق، ذاکر و مدافع اهل بیت و مجاهد فی سبیل الله بود که مجروح شد و درد و رنج گلوله و شیمیایی را چشید و بعد از تحمل ۱۱ سال درد و رنج به شهادت رسید.
به گزارش نويد شاهد مازندران، آیت الله «محمدباقر محمدی لايینی» نماينده ولى فقيه در استان مازندران در بیست و سومین یادواره شهید «سید مجتبی علمدار» كه پنجشنبه دوازدهم دى ماه در حسینیه عاشقان کربلا ساری برگزار شد، گفت: شهید علمدار عاشق، ذاکر و مدافع اهل بیت و مجاهد فی سبیل الله بود که هم مجروح شد و هم درد و رنج گلوله و هم شیمیایی را چشیده است و بعد از تحمل ۱۱ سال درد و رنج در سالروز تولدش به شهادت رسید.
وى افزود: شهید علمدار مورد ارادت بسیاری از مردم استان و خارج استان بود و ده ها موسسه فرهنگی در سطح کشور به نام این شهید در حال فعالیت است.
وی در ادامه گفت: ما برای انقلاب ایده و استراتژی داشتیم و هدف نهایی ما سرنگونى رژیم دست نشانده شاهنشاهی بود و مى خواستيم حکومتی مبتنی بر دین و اداره ملت جمهوری اسلامی برقرار باشد و برای این هدف ملت ما به تبعیت از امام حضور داشتند.
نماینده ولی فقیه در مازندران گفت: بعد از پیروزی انقلاب با دشمنی‌های گسترده تر و سخت تر مواجه شدیم، كه آمریکا و اسرائیل در مقابل ما قرار گرفتند.
محمدی لايینی افزود: بازدارندگی یعنی آنقدر قوی شویم که نه به دشمن باج دهیم و نه تسلیم شویم و نه دشمن جرات کند به تو حمله کند و ما این راهبرد را انتخاب کردیم.
امام جمعه مرکز مازندران گفت: به ما اشتباهی نگویند که یا جنگ یا تسلیم این یک مغلطه است، ما قوی می شویم که نه تسلیم شویم و نه دشمن جرات حمله داشته باشد.
نماينده ولى فقيه گفت: برای قوی شدن پنج آیتم نیاز است.
وی تصریح کرد : قوی شدن در ساز و برگ جنگی، کاهش وابستگی، کم کردن آسیب پذیری، حمایت مردمی و حمایت الهی باعث می شود که بازدارندگی ایجاد شود.
امام جمعه مازندران با تاکید بر اینکه اعتماد و حضور ملت بزرگترین عامل بازدارنده است، تصریح کرد: گاهی این اعتمادها آسیب دیده است یعنی به اعتراضات و مشکلات مردم چندان توجه نمی شود.
يادآور مى شود جانباز شهيد سيد مجتبى علمدار يازدهم دى ماه 1345، در شهرستان سارى به دنيا آمد. پدرش سيد رمضان و مادرش نوذر نام داشت. تا پايان دوره متوسطه درس خواند و ديپلم گرفت. سال 1369 ازدواج كرد و صاحب دو دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت و بيست و هشتم اسفند 1366، در حلبچه عراق بر اثر اصابت تركش به شكم، دست و مصدوميت شيميايى، مجروح شد.وی يازدهم دى 1375، در بيمارستان زاگاهش بر اثر عوارض ناشى از آن به شهادت رسيد. پيكر وى در گلزار شهداى ملامجدين همان شهرستان به خاك سپرده شد.
انتهاى پيام/
نظر شما
