دشمنان از مساجد مى ترسند
جمعه, ۲۴ مرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۳۲
شهيد «ولى الله مصطفى زاده» در وصيتنامه خود خطاب به مردم مى گويد:«مساجد را هیچ وقت خالی نگذارید، زیرا دشمنان اسلام از همین مساجد می ترسند». گزيده وصيتنامه اين شهيد بزرگوار را در نويد شاهد مازندران بخوانيد.
به گزارش نويد شاهد مازندران، شهيد ولى الله مصطفى زاده دوم ارديبهشت 1343 در روستاى كتى شرقى از توابع شهرستان بابل به دنيا آمد. پدرش على كشاورز بود و مادرش عشرت نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. بيست و يكم مرداد 1366 در سردشت توسط نيروهاى حزب كومله بر اثر اصابت گلوله به سر، پا و شكم شهيد شد. مزار وى در گلزار شهداى روستاى كتى غربى تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.
متن وصيت نامه شهيد:
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان
اینجانب ولی الله مصطفی زاده از همان اول انقلاب دو آرزوی بزرگ داشتم که یکی حضور در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و دیگری شهادت بود، که به اولین آرزو زود رسیدم و از خدای بزرگ آرزو دارم که اگر من را لایق دانسته به درج رفیع شهادت نایل آیم.
راه حق
برادران و خواهران گرامی شما را به خون پاک و در راه حق ریخته شده این شهیدان یار وفادار امام و غمخوار این پیرجماران و پرچمدار بزرگ اسلام باشید به گفته امام عزیزمان چه بکوشیم و چه کشته شویم باز هم پیروزیم مسئله بعدی مساجد را هیچ وقت خالی نگذارید زیرا دشمنان اسلام از همین مساجد می ترسند.
همین این هایی که می بینند جان نثاری می کنند اعم از بسیج و سپاه و ارتش و غیره در داخل همین مساجد پرورش یافته اند. هر آن آماده شهادت می باشند. در سر نماز هیچ وقت یادتان نرود. امام و رزمندگان را دعا کنید مخصوصاً شما مادران شهید داده دلتان شکسته و دعایتان زود مستجاب می شود رزمندگان در جبهه را یاری رسانید که عزیزم می خواهم که همچون زینب کبری سلام الله علیها راه امام حسین و امام را زنده نگهدارید و درسنگر تربیت و اخلاق انسانی و اسلامی برای خود و فرزندان از هیچ کوششی دریغ نکنید.
فرزند اسلام
از پدر و مادرم و برادرانم می خواهم هرگاه دلتان برایم تنگ شد به خانواده های شهدا سر بزنید و بر سر مزار شهدا بروید و فاتحه ای بخوانید و به فقرا و ستمدیدگان یاری رسانید که هیچ خدمتی بهتر و بالاتر از این نیست پدر و مادرم شما باید خدا را شاکر باشید که فرزندی تربیت کرده اید که تقدیم اسلام و قرآن نمودید و در راه خدا و دین خدا به شهادت رسیده است که این افتخاری است که کمتر نصیب ما انسانهای سر تا پا تقصیر می شود. واقعاً فیض عظیمی است. انشاءالله لایق این نور عظیم باشیم.
در پایان از تمام دوستان و آشنایان و همه کسانی که از بنده حقیر بی احترامی و اذیت و آزار دیدند حلالیت می طلبم و از خداوند تبارک و تعالی می خواهم که من و پدر و مادرم و تمام بندگان خود را مورد عفو و بخشش خود قرار دهد و عاقبت همه ما را ختم به خیر گرداند. انشاالله.
همه سروران را به خدای بزرگ می سپارم به امید دیدار در جوار ملکوتی حضرت حق.
(ولی الله مصطفی زاده)
انتهاى پيام/
نظر شما
