بايد انقلاب را يارى كنيم تا درختش پُر بار شود
به گزارش نويد شاهد مازندران، محمدحسين ذكريايى سيزدهم مهر 1341 در روستاى سراجكلا از توابع شهرستان جويبار به دنيا آمد. پدرش ببوگل و مادرش سليمه (فوت 1365) نام داشت.
دوران كودكى و تحصيل
محمدحسين كودكى بيش نبود كه از سايه عنايات مادر محروم شد، از اين رو با محبت پدرانه قد كشيد. محمدحسين دوره ابتدايى را در دبستان «سربداران» سراجكلا گذراند و سپس با گذر از مقطع راهنمايى، وارد هنرستان «شريف واقفى» قائمشهر شد و در رشته اتومكانيك به تحصيل پرداخت.
پدرش در باب تقيّدات دينى فرزندش مى گويد:
«وقتى ميخواستم سجاده¬ام را پهن كنم، جلوى من مى ايستاد و نماز مى خواند. بزرگتر كه شد، در صفوف نماز جماعت حضور مى يافت. علاوه بر آن، ارادت ويژه اى به «آل الله» داشت و در ايّام سوگوارى ايشان به مرثيه خوانى مى پرداخت.»
اين نوجوان آگاه با اين تفكر كه بايد انقلاب را يارى كنيم تا درختش پر بار شود، همزمان با اوج بيدارى مردم ايران در سال 1357، با حضور در تظاهرات به جرگه انقلابيون پيوست.
حضور در جبهه
محمدحسين بعد از فرمان امام خمينى، مبنى بر اينكه بايد جان و مال خودتان را براى دفاع از وطن در مقابل متجاوز بدهيد، جامه رزم به تن پوشانيد و رهسپار ميدان نبرد شد. او در عمليات والفجر 6 در سال 1362 فرماندهى دسته و در سال 1364 جانشينى واحد تعاون لشكر 25 كربلا را به عهده داشت.
محمدحسين در جبهه فاو عراق دچار مصدوميت شيميايى شد و سرانجام در 17 فروردين ماه سال 1365 در بيماستان شهيد رجايى به شهادت رسيد و پيكر پاك اش نيز در گلزار شهداى سراجكلا به خاك سپرده شد.
انتهاى پيام/
