شهادت را باید در دانشگاه بزرگ عشق آموخت
به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «محمد علی آبادی» نهم اسفندماه ۱۳۳۹، در شهرستان ساری به دنیا آمد. پدرش رحمت الله و مادرش گلچهره نام داشت تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم آبان ۱۳۶۳، در مریوان بر اثر جراحات وارده به بدن، شهید شد. پیکر او را در گلزار شهدای روستای علی آباد شهرستان زادگاهش به خاک سپردند.
چند خاطره از شهید «محمد علی آبادی»:
صحبت کردن درباره رزمندگان اسلام با نام خدا
در توصیف شخصیت و اخلاقیات شهید، دوستش حیدر علی فلاح با بیان مطالب و مواردی نقل می‌کند: بعد از پیروزی انقلاب محمد در یک کارگاه جوشکاری مشغول به کار شد با توجه به این که مشکلات زیادی داشت، اما به جبهه اعزام شد و بعد از مدتی به زادگاهش برگشته بود. در داخل مسجد محل برای جمعی از جوانان کلاس قرآن گذاشته بودیم که ایشان آمده بودند. ما از او خواستیم برای چند دقیقه‌ای از جبهه وجنگ صحبتی کند او قبول کرد و با نام خدا از جنگ و رزمندگان دلیر اسلام صحبت کرد و در پایان فرمایشات خود ابراز نمودند امام خمینی به ما عزت و شخصیت دادند.
ما تازه معنی و مفهوم زندگی کردن را فهمیدیم. می‌گفت در جبهه همه حقایق وجود دارد و امید آن دارم که در دانشگاه بزرگ عشق شهادت را بیاموزیم و به آن برسیم. یادم می‌آید که بعد از ازدواجم او را در بازار دیدم. به من گفت ازدواج کردی؟ گفتم: بله! ان شاءالله دفعه بعد نوبت شماست. تبسمی کرد و گفت: ما کجا و ازدواج کجا ازدواج من در آن دنیا است چرا که من شهید می‌شوم. آن روز آخرین روز دیدار ما بود.
اسماعیل عباسی دوست و رفیق او با بیان خاطره‌ای نقل می‌کند در یکی از روزهای محرم شخصی در محل که جایگاه انقلابی نداشت و از افراد خان و ثروتمند محل محسوب می‌شد در مسجد محل ناهار می‌داد. اما محمد آن روز ناهارش را نخورد و گفت: خوردن این ناهار کراهت دارد.
انتهای پیام/
