استقامت را سرلوحه زندگی خود قرار دهید
گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «عیسی پوریانی» دوم خرداد ۱۳۴۶، در شهرستان گلوگاه به دنیا آمد. پدرش اسماعیل و مادرش بلبل نام داشت. تا مقطع متوسطه درس خواند. به عنوان بسیج در جبهه حضور یافت. شانزدهم بهمن ماه ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش توپ به سر و سینه، شهید شد. پیکرش در گلزار شهدا حسن رضا شهرستان گلوگاه به خاک سپرده شد.
فرازی از وصیت نامه شهید «عیسی پوریانی»:
برادران و خواهران حزب اللهی اسلام با کمک و یاری و دعا‌هایی که از قلوب پاک شما برخاسته محفوظ و سلامت خواهد بود. همانطور که برادران رزمنده با دعا و قلوب پر از صداقتشان جنگ را به اینجا کشانده اند و تا آخرین قطره خون در بدن دارند در مقابل جنایتکاران شرق و غرب مقاومت خواهد کرد.
سخنان امام را با جان و دل خریدار باشیم
همگی این را می‌دانیم که امام در قلب تک تک ما جای دارد، پس باید به فرمایشات و پند و اندرزهایش گوش فرا دهیم و سخنانش را به جان و دل خریدار باشیم تا درس آزادگی و ایمان را فرا گیریم. چه خوب است مصیبت‌های وارده به امام حسین (ع) را مطالعه کنیم. کلام خدا را در قرآن بخوانیم و از این طریق خدا را بیشتر عبادت کنیم.
سلام بر پدر و مادر بزرگوارم این گوهران والائی که خداوند به من عطا کرده بود، ولی قدرشان را ندانستم.
عزیزان انشاءالله که به بزرگواری خود از سر تقصیرات من در گذشته و برایم دعا کنید. پدر و مادرم و برادران و خواهرانم، در مرگم گریه نکنید و اگر خواستید گریه کنید و اشک بریزید بر صحنه‌های ظهر عاشورا در کربلا و بر حسین و مظلومیت او گریه کنید.
روحیه شهادت طلبی را در خود زنده کنید
شما باید به این شهادت افتخار کنید، زیرا در قیامت نزد حضرت فاطمه زهرا (س) روسفید هستید. برادران عزیزم، خدا را همواره ناظر اعمال خود بدانید و نماز را سبک نشمارید. اگر از خدا و نماز دور شوید به هلاکت می‌افتید. از برادرم حسین و دیگر برادرانم می‌خواهم که مرا ببخشند و سعی کنند در سنگر مدرسه و جبهه سلاح به زمین افتاده مرا بردارند تا از این طریق بتوانند خدمتی به اسلام و مسلمین جهان کرده باشند، و شما‌ای خواهرانم، دوست دارم بعد از من روحیه شهادت طلبی را در خود زنده کنید و اگر خداوند این سعادت را نصیبم کرد و به فیض عظیم شهادت نایل آمدم همچون شیر زن کربلا زینب (س) صبر را پیشه کنید و با استقامت و شجاعتتان به دیگران درس آزادگی بدهید و همچنین از خواهرانم می‌خواهم که در سنگر حجاب قهرمانانه مبارزه نمائید و این را بدانید که دشمن از سیاهی چادر شما بیش از خون ما می‌ترسد. زیرا شما مادران آینده هستید و شهدا را در دامانتان پرورش می‌دهید.
پدر و مادر عزیز و مهربانم، از زحمات شبانه روزی و فداکاری‌هایی که برایم کرده اید صمیمانه و از ته قلب تقدیر و تشکر می‌کنم.
مادر مهربانم، امیدوارم که بعد از رفتن صبر و تقوا را پیشه کنی و استقامت را سرلوحه زندگی خود قرار دهید و باید بگویم که آمدنم به جبهه تنها به خاطر حفظ اسلام و یاری دادن به امام عزیزمان بوده است راهی که آگاهانه انتخاب کردم و مثل روز برایم روشن بود.
دلم می‌خواهد جنازه خاکستر شده ام به دست باد در فضا پخش شود و حتی قسمتی از این سرزمین را اشغال نکنم. دوست دارم روح در بندم را رهائی بخشند و انگاه به سوی یگانه معبود با دلی صادق رجعت کنم.
اگر از طرف این حقیر به شما پدر و مادرم و برادران و خواهرانم و همسر گرامی و بزرگوارم ناراحتی رسیده است مرا عفو کنید و از همه شما بخصوص خاله‌های گرانقدرم حلالیت می‌طلبم و امیدوارم که مرا حلال کرده باشید. زیرا جسم ضعیفم طاقت جزا و آتش سوزان آخرت را ندارد. سخنی نیز با تمامی عزیزان دارم این را بدانید که دنیا مادیان تنها نیست البته شاید سربار اجتماع باشد، اما از زندگی این دنیا فقط به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به آخرت استفاده کنید. تا آخرین نفس از روحانیت مبارز در خط ولایت فقیه پشتیبانی کنید.
انتهای پیام/
