گذرى بر زندگى پاسدار شهيد محمد اسدزاده
چهارشنبه, ۱۲ تير ۱۳۹۸ ساعت ۱۷:۵۶
شهيد محمد اسدزاده فرزند ابراهيم در تاريخ بيست و دوم خرداد ماه سال 1341 در دامان پدر و مادرى متدين و سختكوش در بهشهر به دنيا آمد. اگر چه نام شناسنامه ای او «محمد» بود، اما اغلب «امیر» صدایش می زدند. محمد هم زمان با پوشیدن جامه پاسداری در 25 اردیبهشت 1361، در واحد انتظامات سپاه بهشهر، مشغول به خدمت شد.
نويد شاهد مازندران: شهيد محمد اسدزاده فرزند ابراهيم در تاريخ بيست و دوم خرداد ماه سال 1341 در دامان پدر و مادرى متدين و سختكوش در بهشهر به دنيا آمد. اگر چه نام شناسنامه ای او «محمد» بود، اما اغلب «امیر» صدایش می زدند.
محمد بعد از اتمام دوران ابتدائى و راهنمایى، موفق به اخذ ديپلم رشته علوم تجربى در دبیرستان «دكتر هشترودى» زادگاهش بهشهر شد.
محمد در برخورد با ديگران، هميشه مودبانه بود و در نهایت حجب و حیا. نسبت به والدین نیز، احترام خاصی قائل بود و در تمامی امور، رضایت شان را مد نظر داشت.
همگام با آغازين روزهاى انقلاب، محمد نيز دچار تحولى عجيب و غريبى شد. او در طول مدتى كه در تهران، منزل برادرش زندگى مى كرد، هم پاى برادر ديگرش «على اسدزاده» كه از او بزرگتر بود، در فعاليت‌هاى انقلابى، از قبيل راهپيمائى ها، تظاهرات، برپا كردن آتش در خيابان، توزیع اعلاميه و شعارنويسى شركت داشت.
با پیروزی انقلاب و تشکیل بسیج، به عضویت این نهاد مردمی در آمد و فعالیت‌هایش را در قالب ترغیب و تهییج جوانان، جهت حضور در صحنه‌های انقلاب تحقق بخشید.
محمد در سال 1360، در کسوت بسیج ویژه جهت سرکوب تحرکات منافقین در غائله آمل حضور پیدا کرد که منجر به جراحتش شد.
در 19 مهر 1360 نیز، در جامه بسیجی راهی مناطق نبرد با دشمن شد.
محمد هم زمان با پوشیدن جامه پاسداری در 25 اردیبهشت 1361، در واحد انتظامات سپاه بهشهر، مشغول به خدمت شد.
او در کسوت معاون واحد توپ 106، در عمليات‌های والفجر مقدماتى، رمضان و محرم، خدمات ارزنده‌ای از خود ارائه نمود.
همچنین، آوردگاه عملیاتی والفجر 1، 4، 6، 8، قدس 1 و 2، از جمله میادین حضور محمد به شمار می رود. البته ناگفته نماند که در عملیات پیروزمندانه والفجر 8 آسیب دید.
او خدمات بی شماری را در سمت جانشین گردان توپ 106، جانشین گردان ادوات، فرمانده گروهان ضد زره توپ 106، و فرمانده گردان ضد زره تیپ شهدای الحدید، در کارنامه افتخارات خود به یادگار گذاشت.
سرانجام محمد در 13 تير 1365، در حالی که جانشینی واحد ادوات تیپ الحدید را به عهده داشت، خاک مهران به خونش متبرک گشت و نامش در طومار شهدای آوردگاه کربلای 1 جاودانه شد. سپس، هم زمان با برادرش «على»، در بهشهر تشييع و در بوستان «بهشت فاطمه» به خاك سپرده شد.
انتهاى پيام/
نظر شما
