شهيدى با دو آرزوی بزرگ
شنبه, ۰۵ مرداد ۱۳۹۸ ساعت ۱۷:۳۷
شهيد كورش آستين فشان فرزند على در تاريخ 6 مرداد 1336 برخاسته از دامان پدر و مادری متدیّن و محب اهل بیت(ع) در محمودآباد به دنيا آمد. در 15 خرداد 1359، لباس سبز پاسداری را بر تن کرد. آرزویش پیروزی انقلاب و شهادت در راه خدا بود. دیدگاهش این بود که شهید، همیشه زنده و شهادت در راه خدا، از عسل شیرین تر است.
نويد شاهد مازندران: شهيد كورش آستين فشان فرزند على در تاريخ 6 مرداد برخاسته از دامان پدر و مادری متدیّن و محب اهل بیت(ع) در محمودآباد به دنيا آمد. او را نيز «محمد» مى ناميدند. كورش فرزند پنجم خانواده بود.
دوران ابتدائی را در دبستان «انقلاب» زادگاهش محمودآباد گذراند و سپس، با گذراندن مقطع راهنمایی در مدرسه «امام خمینی» همین شهر، جهت طی دوره متوسطه، راهی شهر نور شد.
اوقات فراغت را با مطالعه کتب علمی و بازی فوتبال می گذراند. گشاده روئی، صبر، صداقت و فروتنی، از خصیصه‌های بارز اخلاقی كورش بود.
در انجام واجبات و ترک محرمات، کوشا بود. نمازش هیچ گاه ترک نمی شد. در ماه رمضان نیز، نیایش و روزه را فراموش نمی کرد.
حق الناس نیز، برایش بسیار مهم بود. می گفت: «به حقوق دیگران احترام بگذارید و حق مردم را پایمال نکنید.»
در 15 خرداد 1359، لباس سبز پاسداری را بر تن کرد، تا در مقابل ضد انقلاب و منافقان، از مملکتش دفاع کند.
آرزویش پیروزی انقلاب و شهادت در راه خدا بود. دیدگاهش این بود که شهید، همیشه زنده و شهادت در راه خدا، از عسل شیرین تر است.
كورش علاقه خاصی به سخنان شهید مطهری داشت. تا جایی که در دوران آموزشی خود در سپاه ساری، مرخصی می گرفت و برای تهیه نوار سخنرانی ایشان، به تهران می رفت.
«سکینه» از شجاعت برادرش چنین می‌گوید: «برادرم در محمودآباد، کنار رودخانه ای در نزدیکی خانه شان، مانوری انجام دادند. آن روز به اندازه یک ماشین، اسلحه به خانه‌مان آوردند. کسی اسلحه را ندید؛ ولی روز عملیات، اسلحه را بردند. اگرچه، دوباره آوردند. مادرم خیلی ناراحت بود. وقتی دید برادرم و دوستش، با اسلحه وارد خانه شدند، گفت: مادر، چهار نفر در کمین خانه هستند. دو نفر می گفتند که بمب بیندازیم، ولی دو نفر دیگر می‌ترسیدند. محمد گفت: مادر، نگران نباش. من جلوی حیاط نگهبانی می دهم و دوستم «قادر سلمانی»، پشت حیاط نگهبانی می دهد. آن شب، مادر با خیال راحت تا صبح خوابید. صبح هم آمدند و اسلحه‌ها را بردند.»
محمد حدود یک ماه و نیم در سپاه بود که برای مبارزه با ضد انقلاب، به بانه رفت.
سرانجام در تاريخ 3 تیر 1359 در بانه بر اثر اصابت گلوله به سينه و شكم، به درجه والای شهادت نائل آمد و در گلستان شهدای «آهومحله» آرمید.
مركزاسنادبنيادشهيدوامورايثارگران/
انتهاى پيام/
نظر شما
