سرنوشت جنگ برای این شهید 18 ساله مهم بود
پنجشنبه, ۱۷ بهمن ۱۳۹۸ ساعت ۱۳:۴۱
شهيد "موسى گيل پور" همیشه به فکر سرنوشت جنگ بود و به همین دلیل درس و کلاس را رها کرد و آگاهانه و با اشتیاق کامل بارها به سوی جبهه حق علیه باطل اعزام گردید و به خوبى تانک های عراقی را شكار مى كرد. داستان زندگى اين بسيجى دلاور را در نويد شاهد مازندران بخوانيد.
به گزارش نويد شاهد مازندران، شهيد موسى گيل پور محسنى بيست و سوم دى 1347 در روستای «سنگتجن» حومه شهرستان نوشهر دیده به جهان گشود. پدرش رستم و مادرش كلثوم نام داشت. شهید موسی فرزند بزرگ خانواده بود.
دوران تحصيل
موسى دوران کودکی را در روستا زادگاهش گذراند و سپس در سال 1354 وارد دبستان محل شد و تا سال 1359 در مدرسه ابتدایی ابوذر «سنگتجن» به تحصیلات خود ادامه داد. پس از پایان تحصیلات دوره ابتدایی درسال 1360 وارد مدرسه راهنمایی شهید بهشتی نوشهر گردید. کلاس اول و دوم راهنمایی را در همین مدرسه گذراند. وى همزمان با تحصیلات روزانه وارد بسیج و گروه مقاومت محل شد و با فعالیت در این گروه به یکی از عضوهای فعال در آمد. موسى براى فراگيرى آموزش نظامی دوره تکمیلی در تاریخ 3 دى 1364 به پادگان گهرباران ساری(ولی عصر) رفت و این دوره را با موفقیت کامل گذراند و سپس جهت لبیک گفتن به فرمان امام و دفاع از حریم مقدس اسلام به یاری رزمندگان اسلام در قالب راهیان کربلای یک عازم جبهه کردستان گردید. مدت چهار ماه در قله های سرد و سوزان منطقه با شجاعت و صلابت تمام انجام وظیفه نمود.
حضور در جبهه
شهید موسی همیشه به فکر سرنوشت جنگ بود و بخاطر همین درس و کلاس را رها کرده و آگاهانه و با اشتیاق کامل بارها بسوی جبهه حق علیه باطل اعزام گردید.
شهید موسى از روزی که پا به جبهه های حق علیه باطل گذاشت، رزمندگان را به تحصیلات مقدم داشت و از آنجايی که دوستانش نقل میکنند، وى سعی کرد که عملاً حضور خود را در جبهه گسترش دهد. در جبهه استعداد و صلاحیت های وافری در رزم داشت. پس از اتمام ماموریت کردستان و مراجعت به زادگاهش بلافاصله با راهیان کربلای پنج عازم جبهه جنوب کشور گردید. در عملیات پیروزمندانه کربلای یک که منجر به آزادی شهر مهران گرديد شرکت كرد و در این عملیات به نقل از همرزمانش رشادت های زیادی از خود نشان داد.
ضمناً در این مرحله از ناحیه بازو و پا مجروح و دچار موج گرفتگی شد با وجود اينکه صدمه دیده بود هرگز این موضوع را در اجتماع مطرح ننموده و بحالت خیلی عادی كه گويا اینکه خبری نشده وانمود می كرد، در صورتی که دوستانش اظهار می کنند که سختی زیادی را تحمل می نمود.
شهید پس از بهبودی مختصری مجدداً همراه با راهیان کربلای شش عازم جبهه های نبرد شد و در تیپ مالک اشتر حضور داشت، که پس از انجام ماموریت در این مرحله به زادگاهش بازگشت و با دیدار کوتاه از خانواده اش با سپاه حضرت محمد(ص) همراه با دوستان و همرزمانش عازم جبهه نبرد شد که بلافاصله در ادامه عملیات کربلای پنج شرکت نمود و به عنوان آر پی جی زن ماهر به شکار تانکهای دشمن بعثی پرداخت.
شهادت
سرانجام در تاريخ 17 بهمن 1365 در عملیات كربلاى پنج شلمچه با سه تن از یاران دیرینه و همرزم و همسنگرانش، بنام «رجب گیل پور ، حسن مشایخ و صلاح الدین متاجی» به درجه رفيع شهادت نايل گشت و همه با هم دعوت حق را لبیک گفتند.
منبع:مركزاسنادبنيادشهيدوامورايثارگران/
انتهاى پيام/
نظر شما