برادر شهید «علیرضا غفوری» می‌گوید: در دنیای خود به هیچ کس بدهی نداشت چرا که این موضوع را به خوبی رعایت می‌کرد. توجه خاصی به برپایی نماز، قرآن و نماز جماعات و جمعه داشت و اصلاً از این برنامه‌ها دوری نمی‌کرد و نمی‌گذاشت نمازش قضا و یا ترک شود.

به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «علیرضا غفوری» یکم فروردین ۱۳۴۳، در شهرستان ساری به دنیا آمد. پدرش علی و مادرش محرم نام داشت. تا مقطع راهنمایی درس خواند. از سوی بسیج وارد جبهه شد. بیست و چهارم دی ماه ۱۳۶۵، در گیلانغرب بر اثر اصابت جراحات وارده به بدن، شهید شد. پیکر او در گلزار امام زاده محمد روستای بالا کولا شهرستان ساری به خاک سپرده شد.

هیچ گاه نمازش قضا نمی شد

چند خاطره از برادر شهید «علیرضا غفوری»:

شخصیتی بی نظیر داشت

در کالبد وجود او اعمال و رفتار پسندیده‌ای نقش آفرینی داشت. در این باره برادرش محمد ضمن بیان مطالب و مواردی عنوان می‌کند: علی رضا رفتارش با ما بسیار خوب و مهربان بود و با توجه به این که مادرمان را در کودکی از دست دادیم، اما او توانست با محبت بیشترش به پدر با این موضوع کنار بیاید و با من ارتباط نزدیک‌تر و علاقه‌ی شدیدی داشت و به من می‌گفت: در کار خیر شرکت کن، نمازت را هیچگاه ترک نکن و درس هایت را به خوبی بخوان و در نزد مردم محل نیز شخصیتی بی نظیر و دوست داشتنی بود و آنان را در پایگاه جمع می‌کرد و با آنان صحبت می‌کرد.

هیچگاه نمازش را ترک نمی‌کرد

در دنیای خود به هیچ کس بدهی نداشت چرا که این موضوع را به خوبی رعایت می‌کرد. مقید به برپایی نماز، قرآن و نماز جماعات و جمعه داشت و اصلاً از این برنامه‌ها دوری نمی‌کرد و نمی‌گذاشت نمازش قضا و یا ترک شود. او از مریدان مکتب و آل او بود از این رو به جهت عشق به آنان در مسیر آن‌ها گام می‌گرفت خصوصاً نسبت به امام، فرزند انقلاب و روحانیت که در مملکت و پیروزی آن نقش به سزایی داشتند عشق می‌ورزید و راهی میادین نبرد شد تا یکی از پاسداران خون شهیدان باشد.

انتهای پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده