شعار دادن بدون عمل فايده اى ندارد

به گزارش نويد شاهد مازندران، سيدعلى موسوى اميرى نوزدهم شهريور 1343، در شهر اميركلا از توابع شهرستان بابل به دنيا آمد. پدرش سيدحسن، فروشنده بود و مادرش رقيه نام داشت. تا پايان دوره ابتدايى درس خواند. كارمند كارخانه بود. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. بيست و هشتم آبان 1365، در فاو عراق بر اثر اصابت تركش خمپاره به سينه، شهيد شد. مزار وى در آرامگاه شايستگان زادگاهش قرار دارد.

«بسم الله الرحمن الرحيم»

آنانكه ايمان آوردند و از وطن هجرت گزيدند و در راه خدا مال و جان شان را جهاد كردند، آنها را نزد خدا مقام بلندى است و آنان رستگاران و سعادتمندان دو عالمند. اين جانب سيد على موسوى اميرى فرزند سيدحسن در كمال هوشيارى و سلامت روح و عقل، چند جمله به پدر و مادر و بستگان و دوستان و آشنايان وصيت دارم كه اميدوارم وظيفه ام را انجام داده باشم.

با درود فراوان به امام زمان (عج) و نائب بر حق اش امام خمينى و با سلام بر تمامى شهداى اسلام و شهداى انقلاب اسلامى ايران و با درود بر رزمندگان جان بر كف.

پدر و مادر عزيزم و امت شهيد پرور بدانيد اين راهى كه انتخاب كرده ام و به جبهه رفتم با آگاهى كامل بوده و بخاطر خدا و حفظ اسلام بود و آنهايى كه ميگويند اصلا جنگ براى چيست به اين خاطر است كه هنوز اسلام را نشناختند و چون كه خودشان هيچ گونه نقشى در جنگ انقلاب ندارند و تا كنون خود را براى كمك به اسلام و انقلاب آماده نكردند فكر ميكنند كه اگر به اسلام و انقلاب يارى بكنند ضرر كرده اند، اينها نمى دانند كه معامله با خدا هيچگونه ضررى ندارد، اينها خيال ميكنند كه رفتن در اين راه (جبهه و جنگ) و كشته شدن زيان آور است بلكه بايد بدانند كه قرآن مى فرمايد:«خيال نكنند آنانكه در راه خدا كشته شدند مرده اند، بلكه زنده اند و نزد پروردگارشان از نعمت هايش بهرمند اند و چه سعادتى از اين بالاتر و بهتر».چ

اى مردم بدانيد كه همه ما يك روزى خواهيم مرد به هر شكلى كه زندگى كنيم ميميريم، پس چه خوب است كه براى آخرت خودمان را آماده كنيم و براى آن دنيا توشه بفرستيم. اينها كه مى گويند چرا اين همه شهيد ميدهيم و از زياد شهيد دادن ناراحت هستند اگر مسلمان واقعى باشند بايد بدانند كه پيامبر اكرم (ص) و جانشين او حضرت على (ع) و دختر بزرگوارش حضرت فاطمه (س) و امام حسن (ع) و امام حسين (ع) و فرزندانش براى حفظ اسلام جان دادند. شهداى كربلا و ديگر شهيدان اسلام سرشان و جانشان را دادند تا دين خدا زنده بماند ما در مقابل آنها چيزى نيستيم اينها فقط دلشان مى خواهد كه صبح از منزل خارج شوند و شب برگردند و فقط فكر پر كردن شكمهايشان هستند و دل شان براى اسلام و انقلاب نمى سوزد و حتى براى مردم و اين جوانها دل شان نمى سوزد بلكه براى خودشان مى سوزد.

امت قهرمان امام عزيز وقتى كه در خارج از كشور تبعيد بودند، گفتيم كه اى امام بيا و ما پشتيبان شما هستيم و شعار داديم كه ما اهل كوفه نيستيم امام تنها بماند و گفتيم جنگ جنگ تا پيروزى الان بايد عمل كنيم كه شعار بدون عمل فايده اى ندارد. الان كه تمام كشور هاى ضد اسلام دست به دست هم دادند تا اسلام را نابود كنند بايد از اسلام و انقلاب پشتيبانى كنيم. اى مردم اگر خودتان به جبهه نمى رويد و ديگران را براى كمك به اسلام تشويق نمى كنيد لااقل بچه هاى خودتان و ديگران را نگيرد، بايد بدانيد كه اسلام با اين مسائل شكست نمى خورد و نبايد بگوييم كه عده ما كم است و كافرين زياد هستند، چون كه پيامبر اسلام (ص) بار اول با عده اى كافر و مشركين آن زمان كه خيلى هم زياد بودند جنگيدند و پيروز شدند و سر آخر هم تعدادشان زياد شد.

امت شهيد پرور بدانيد كه بچه هاى شما بخاطر اينكه قرآن فرموده: (با كافران جهاد كنيد تا فتنه و فساد از روى زمين بر طرف شود) به جبهه رفتند و از پاى ننشستند، چرا ما تا الان پيروز نشده ايم بخاطر اينست خدا مى خواهد ما را آزمايش و امتحان كند تا ببيند ما تا چه اندازه در راه حفظ اسلام استقامت ميكنيم و هم براى اينست كه هنوز مردم عراق براى برقرارى حكومت اسلامى آماده نشدند تا زمانى كه خود مردم بيدار نشوند امكان ندارد كه حكومت اسلامى پياده شود.

در آخر از پدر و مادر و بستگان عزيزم مى خواهم كه بعد از شهادتم ناراحت نباشند و زياد گريه نكنيد و صبر استقامت داشته باشيد چون كه اگر پيش شما نيستم پيش خدا خود هستن و راضى نيستم كه مجلس با شكوه بگيريد و از همه ميخواهم كه اگر از من ناراحتى ديدند مرا ببخشند.

خداحافظ همه شما، ديدار ما در روز محشر.

سيد على موسوى اميرى.