چای با سماور نفتی
جمعه, ۰۸ فروردين ۱۳۹۹ ساعت ۰۱:۴۱
مادر شهید «مجتبی گلچین» می گويد: «در دوره پاسداری اش، آن زمان كه كمبود نفت بود، به او گفتم: مجتبی، من می خواهم در منزل، روضه بگيرم. چيزی برای روشن كردن سماور ندارم. مقداری نفت بياور تا سماور را روشن كنم، دستش را به صورتش كشيد و گفت: مادر!». متن کامل این خاطره را در نوید شاهد مازندران بخوانید.
![سماور نفتی سماور نفتی](/files/fa/news/1399/1/7/497345_186.jpg)
به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید مجتبی گلچین سیزدهم دی 1338 در روستای «گله محله» از توابع شهرستان بابل به دنیا آمد. پدرش فروشنده بود و مادرش صغری نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. ششم فروردین 1361 در تنگه رقابیه بر اثر اصابت ترکش به قلب و سر شهید شد. پیکر وی در زادگاهش به خاک سپرده شد.
روایتی از مادر شهید
مادر شهید مجتبی گلچین در مورد فرزندش می گويد: «در دوره پاسداری اش، آن زمان كه كمبود نفت بود، به او گفتم: مجتبی، من می خواهم در منزل، روضه بگيرم. چيزی برای روشن كردن سماور ندارم. مقداری نفت بياور تا سماور را روشن كنم و به مهمانان چای بدهم. دستش را به صورتش كشيد و گفت: مادر، مردم هم به من می گويند، تو هم می گويی. گفتم: من نفت را برای خودم نمی خواهم، برای روضه می خواهم. گفت: چشم. او بیرون رفت و چند ساعت بعد، با يك كيسه هيزم بازگشت. گفت: مادر، با هيزم چای درست كن، امّا از من تقاضای نفت نكن!»
انتهای پیام/
نظر شما