چه چيزى بالاتر از آرزوى شهادت

به گزارش نويد شاهد مازندران، حجت الله بابازاده دهم تير 1338 در روستاى دوغيكلا از توابع شهرستان بابل به دنيا آمد. پدرش مرتضى كشاورز بود و مادرش شمسه نام داشت.
حجت الله تحصیلات خود را تا مقطع كاردانى در دانشگاه تربیت معلم تهران در رشته آمار ادامه داد. او انسانی با ایمان، اهل تقوا و عاشق قرآن و خدای خویش بود. قلبش برای اسلام و ایران می تپید. آرزویش ظهور آقا امام زمان(عج) و شهادت بود. وی برای نبرد با دشمنان ایران و اسلام به جبهه های نبرد رفت.
حجت الله به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت و سرانجام در تاريخ 20 آذر 1360 در منطقه ی گیلان غرب به علت اصابت تیر به سرش به مقام والای شهادت نايل گرديد و بعد از 7 ماه مفقودیت در گلزار شهدای دوغیکلا به خاک سپرده شد.

فرازهايی از وصیتنامه شهید:

اگر آرزوی شهادت نکنم چه چیز را آرزو کنم که بالاتر از آن باشد؟
چه چیز می تواند تضمین کننده بخشش گناهانم باشد؟
مرگ یک مرحله ی انتقالی است، یک حالت کوچ است. همان طوری که خواب، تشنگی، شوق، محبت، لذت، غضب و غیره بر ما عارض می گردد، مرگ نیز عارضی است. یک مسلمان مرگ حیات بخش را در برابر زندگی مرگ بار انتخاب می کند.
بعد از شهادتم هفت روز روزه و نماز بجا آورید. کتاب های مرا نیز به مسئول روابط عمومی سپاه ناحیه بابل تحویل دهید.

انتهاى پيام/