رزمنده اى كه روز شهادتش روز عروسيش بود
نويد شاهد مازندران، بهمن عنايتى بيست و دوم آذر 1339 در روستاى (هتكه لو) از توابع شهرستان سوادكوه به دنيا آمد. پدرش محمدشريف و مادرش سيده زهره نام داشت. تا پايان دوره متوسطه در رشته فرهنگ و ادب درس خواند و ديپلم گرفت. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. پانزدهم مهر 1362 در بانه هنگام درگيرى با گروه هاى ضد انقلاب بر اثر اصابت گلوله به سينه شهيد شد. مزار او در گلزار شهداى زادگاهش قرار دارد.
متن وصيت نامه شهيد:
خدایا، من کوچکم، قدرت درک و فهم ندارم، خودت را به من بنشناسان و بینش و دیده ای باز و عبرت بین عنایت فرما تا عظمت و جلال تو را بفهمم و ضعیفی خود را بینم. خدایا، مرا در راهت ثابت قدم بدار.
مادر وپدرم، مانند کوه استوار باشید و لحظه ای از یاد و نام خدا غافل نباشید.
برادر و خواهرم، دریا باشید و بخروشید و تمام خودبینی ها و کینه ها را از خود دور کنید. خواهرانم، زینب وار با دشمن حجاب، دست و پنجه نرم کنید. برادرانم، رهرو راه رهبر و پشتیبان انقلاب باشید. لحظه ای از راه انقلاب منحرف نشوید که در گرداب خواهید افتاد و راه مرا ادامه دهید.
برادران و خواهران، رهرو راه رهبر و پشتیبان انقلاب باشید که هیچ وقت ضربه ای از کافران نخواهید خورد.
به پدرو مادر، برادران و خواهران و دوستان می گویم: که برایم ناراحت نشوند، زیرا که امانتی که از خداوند گرفته اید به او پس داده اید و خوشحال باشید که در راه اسلام شهید شدم دیگر چه اجری از اجرشهید بالاتر.
در آخر می گویم: روزی که من شهید شدم آن روز عروسی من و زمانی که مرا کفن می پوشید لباس عروسی من، شب اول قبر من، شب حجله ی من است. پس خوشحال باشید.
انتهاى پيام/
