مربی‌گری به شرط حضور در عملیات
به گزارش نوید شاهد مازندران، مهدی یحیایی سوم خرداد ۱۳۲۹، در روستای کاسگرکلا از توابع شهرستان قائم شهر به دنیا آمد. پدرش ابوالقاسم و مادرش گل بوته (فوت ۱۳۴۸) نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. معلم بود. سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوم خرداد ۱۳۶۱، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار وی در زادگاهش قرار دارد.
شهید مهدی یحیایی به روایت از سردار فتح الله جعفری:
تصویر شهید عزیز ابوالمعجن یحیایی
جمعه یکم آذر ۱۳۹۸ توفیق حضور در بیست و دومین یادواره سردار شهید مهدی یحیایی و ۲۶ شهید منطقه بالالموک، کاسکرکلا و لهمال را پیدا کردم. با شروع یادواره در سالن شهدای منطقه با حضور بیش از دوهزار نفر از مردم منطقه مواجه شدم، مردمی که با اشتیاق در مراسم با شکوه و با برنامه‌های متنوع حضور داشتند. اما آنچه برایم از همه جالبتر بود، تصویر شهید عزیز ابوالمعجن یحیایی بود.
اعزام نیرو
۱۰ دی ماه ۱۳۶۰ پله‌های گلف اهواز را بالا رفتم و از اعزام نیرو، سید محمدعلی شیخ‌الاسلام خواستم بر اساس مشخصاتی که قبلا داده بودم، نیرو‌هایی را معرفی کنند. یک لیست ده نفره را معرفی کردند. لیست نیروها را نگاه کردم، ۵ روز بود که گردان زرهی سپاه، توسط حسن باقری به تیپ ۳۰ زرهی تبدیل و ابلاغ شده بود و منهم مسئولیت آن را به عهده داشتم. ۴ روز قبل آموزش زرهی را راه اندازی کردیم. حمید حمیدی، حسن وحید، محمدرضا یادگاری و چند نفر از برادران در مرکز آموزش در شمال اهواز در یک منطقه مشغول آموزش زرهی بودند.
مربی گری به شرط حضور در عملیات
نیروها را به آموزش معرفی کردم. دو نفر از این نیروها، یکی ابوالمعجن یحیایی کاسگری با کد ۱۳۴ و دیگری ابوالحسن یحیایی که راننده پایه ۱ بود؛ ابوالمعجن معلم بود و ابوالحسن راننده پایه ۱، به مسئول آموزش سفارش کردم تا آن‌ها را پس از آموزش به عنوان مربی آموزش در مرکز از توانایی آن‌ها بهره‌مند شوند. آما پس از آموزش، مسئول مرکز آموزش گفت: برادر یحیایی قبول کردند که مربی باشند به شرطی که در عملیات شرکت کنند. گفتم باشه! قبول کنید. بعد هم با بقیه مربیان در عملیات شرکت کردند.
توانمندی مربی‌ها در آموزش
ابوالمعجن یحیایی در سال ۶۱ با حسن وحید آموزش تانک را در مرکز آموزش لشکر ۳۰ زرهی شروع کردند، به واقع هم مربی توانمندی بود، آموزش تانک که باید ۳ ماه به خدمه داده می‌شد، طرف مدت ۱۲ روز کامل آموزش می‌دادند و خدمه‌ها براحتی کار با تانک را یاد می‌گرفتند. کار شبانه روزی، روحیه جهادی مربیان، سعه صدر، دقت و برخورد محبت آمیز مربیان با نیرو‌های رزمنده، باعث کیفیت آموزش شده بود.
خبر شهادت شهید یحیایی
در روز ۵ اردیبهشت ۱۳۶۱ مسئول آموزش گفت مربیان آموزش درخواست شرکت در عملیات دارند، عملیاتی که منجر به فتح خرمشهر می‌گردید. در چنین شرایطی مربیان نقش فرمانده گروهان و دسته را به عهده می‌گرفتند. نقش موثر این برادران در جنگ و بخصوص در برخورد با اسرای عراقی، بماند برای فرصت مغتنم، اما آنچه باعث تاسفم در آن مقطع شد، خبرشهادت یحیایی را با خبر شهادت برادرم محمدعلی جعفری با هم شنیدم آن‌ها در شهر خرمشهر، اما داغ شهید یحیایی برایم سنگین‌تر بود، زیرا هم یک مربی آموزش و هم یک فرمانده که امید آینده جنگ بود از دست دادیم. حالا پس از ۳۷ سال به مراسم بزرگداشت آن شهید عزیز و ۲۶ شهید این منطقه از قائم شهرآمدیم و از دیدن چهره نورانی شهید ابوالمعجن که نام مهدی هم اضافه شده، مواجه شدیم.
انتهای پیام/
