جدایی از همسرم را فقط با «شهادت» ممکن می‌دانستم

به گزارش نوید شاهد مازندران، استان مازندران با بیش از ۴۲ شهید مدافع حرم از جمله استان‌های پیشرو در این زمینه است و همزمان با آغاز اربعین حسینی یاد و نام شهدا بیشتر در اذهان زنده می‌شود، هرچند خانواده‌های شهدا و افراد منتسب به آن‌ها معتقد هستند که شهدا در همه حال کنار آن‌ها هستند.

بحث مدافع حرم که می‌شود، علوی دوستان این دیار برای حفظ حرم سر از پا نشناخته و داوطلبانه مسیر عشق و شهادت را در پیش گرفته و با تقدیم جان خویش اجازه ندادند که به حریم و حرم اهل بیت دست درازی شود.

شهید «علیرضا بریری» سی ام فروردین ۱۳۶۶، در شهرستان بابلسر دیده به جهان گشود. پدرش حسین و مادرش زهرا نام داشت. کاردانی داشت. ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان کادر سپاه در جبهه حضور یافت. هفدهم اردیبهشت ۱۳۹۵، در سوریه- خان طومان بر اثر درگیری با داعش، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای امام زاده ابراهیم شهرستان زادگاهش قرار دارد.

اعزام به سوریه بعد از ۹ ماه

کوثر پور رمضان همسر مدافع شهید بریری در گفتگو با خبرنگار ما درباره نحوه اعزام، شهادت و چگونگی دریافت خبر شهادت همسرش گفت: همسرم حدود ۹ ماه منتظر ماند که در لیست اعزام به عنوان سرباز مدافع حرم قرار بگیرد.

وی ادامه داد: سری اول بنده مخالف رفتنش بودم برای اینکه مرا متقاعد کند کلی با من گفتگو کرد تا راضی شوم، وقتی به سلامت از سفر اول اعزام آمد، خیالم راحت شد که به تکلیفش عمل کرده و دیگر بنای رفتن ندارد. اما عشق و علاقه‌اش بیشتر و بیشتر شد و از زمانی که برگشت تا زمان رفتن، بی طاقت بود و بنده به هیچ وجه جلودارش نبودم.

وی با توضیح این که علیرضا بعد از برگشت از سفر اول تاکید داشت که متعلق به ماندن در خانه نیست و برای رفتن بسیار بی تابی می‌کرد، ادامه داد: شب چهارم فروردین ماه عازم سفر شد و من احساس کردم که انتظارش به سر آمد و به خواسته خودش رسید به همین دلیل پیش از رفتن اصرار داشت که دعا کنم شهید شود، ولی من گفتم: دعا می‌کنم که باشی و به اسلام و مسلمین خدمت کنی.

دعا برای شهادت

وی درباره نحوه شهادتش گفت:‌ در سفر دوم که در منطقه خان طومان به شهادت رسید در فضای مجازی پس از اتمام گفتگو استیکری به این مضمون فرستادم که به حق مادر سادات انشاالله شهید شوید و علیرضا همین موضوع را رضایت من تلقی کرد.

همسر این شهدی مدافع حرم مازندرانی گفت: همسرم به حدی برای شهادت بی‌تابی می‌کرد که خودم به این نتیجه رسیدم اگر قرار است روزی بین من و ایشان جدایی شود، این جدایی همراه با شهادت باشد.

خانم پور رمضان درباره دریافت نحوه اطلاع از شهادت همسرش گفت: در حال رسیدگی به فرزند ۲ ساله ام در خانه پدرم بودم و حوالی ساعت یک شب، پس از اینکه محمد امین خوابیده بود وقت کردم سری به گوشی بزنم، یکی از کانال‌های تلگرامی را چک می‌کردم؛ در یکی از کانال‌ها خبر‌هایی درباره شهادت فرزندان مدافع حرم مازندران انتشار داده بودند.

وی ادامه داد: اسامی ۱۳ نفر از شهدا انتشار یافته بود که آخرین اسم مربوط به همسرم شهید علیرضا بریری بود. چند بار چشمانم را مالش دادم و احساس کردم دروغ است، همان موقع شد با چندین نفر از دوستان و همکارانش تماس گرفتم همه سعی می‌کردند به من دلداری بدهند.

یواش یواش صدای گریه من بلند شد، پدرم که از قبل متوجه شهادت علیرضا شده بود خودش را به من رساند، وقتی با بی‌تابی من مواجه شد زیر لب انالله و اناالیه راجعون را قرائت کرد و همان موقع یقین پیدا کردم که علیرضا به آرزویش رسیده است.

توفیق حضور در مراسم اربعین حسینی 

وی درباره سفر اربعین و اینکه آیا توفیق حضور داشته است، گفت: سال گذشته به همراه محمد امین فرزندم عازم این سفر سراسر معنوی شدم و امسال واقعا خودم را یک جامانده از سفر می‌دانم و دلم شوق زیارت دارد.

درباره حضور شهدا در محفل اربعین پرسیدم که خانم پوررمضان معتقد است که شهدا در لحظه لحظه زندگی آن‌ها حضور دارند و چراغ راه هدایت شان هستند.

گفتنی است؛ شهید مدافع حرم علیرضا بریری در ۱۶ اردیبهشت سال ۹۵ به همراه ۱۲ رزمنده لشکر ۲۵ کربلا از حماسه سازان خان طومان بودند که با شجاعت و از خودگذشتگی موجب عزت و سربلندی ایران اسلامی و در قلب تاریخ ماندگار شدند.

پیکر مطهر این شهید به دلایل شرایط خاص منطقه در زمره شهدای مفقود الاثر حماسه خان طومان قرار گرفت، اما در جریان تفحص‌های اخیر در استان حلب در سوریه کشف و با انجام آزمایشات دی ان‌ای (DNA) احراز هویت شد.

استان مازندران دارای حدود ۱۴ هزار و ۵۰۰ شهید است که از این تعداد ۴۰ شهید از شهدای مدافع حرم می‌باشند که در کشور سوریه به مقام شامخ شهادت رسیدند.

انتهای پیام/